Page 73 - περιοδικό κύμα τεύχος 3
P. 73

Και τα νερά των ποταμών.

         Οι μαυροντυμένες γριές τα μοιρολόγια
         και την απαντοχή.

         Οι φυλλάδες με τους κλέφτες και τους καπεταναίους

         Τα γράμματα και τη γραφή.
         Τώρα μην ψάχνεις

         «γραμματικό βαρέσανε

         σε μαυρομάτας πόρτα»
         Αυτός λοιπόν είναι ο πρώτος προσανατολισμός του Ρηγόπουλου. Επιστροφή και αναβάπτισμα
         στις ρίζες και η θέση του ποιητή, δίπλα στον αδύνατο. Οι κατατρεγμένοι από φυσικές και κοινωνι-
         κές δυνάμεις αυτού του κόσμου, δεν έχουν άλλη φωνή να τους υπερασπίσει, πάρεξ του ποιητή.
         Μονάχα αυτός μπορεί να βροντοφωνάξει το δικαίωμα στην ελευθερία και τη δικαιοσύνη. Το δικαί-
         ωμά τους στο φως του ήλιου. Μονάχα αυτός τους απομένει να τραγουδήσει τόσο αφαιρετικά, τό-
         σο δωρικά μα τόσο βαθιά και εύστοχα το δράμα και τη μοίρα τους

         Το 1947

         ο Μήτσος Δεσύλας
         αναρωτήθηκε

         γιατί να παραδοθεί στους χωροφύλακες

         αφού
         μπορούσε να σκοτωθεί και μόνος του

         ή

         Ο ΚΕΛΕΛΑΣ
         Στα εικονίσματα ο γερό-Κέλελας

         Κρατεί τον πανάρχαιο γκρα στ’ αριστερά

         Ενθύμιον εν τσικάγο τη …. 1906
         Σ’ εφτά αδερφές εφόρεσε στεφάνι.

         Είναι φανερό. Δεν έχουμε να κάνουμε με στρατευμένη ποίηση. Η στρατευμένη ποίηση επιβάλλε-
         ται έστω ακούσια εκ των άνω και εδώ έχουμε ποίηση που αναβλύζει από τα τρίσβαθα της καρ-
         διάς του Ρηγόπουλου. Ο Ρηγόπουλος νιώθει ηττημένος και ο ίδιος. Δεν νιώθει διαφορετικός από
         τους φτωχούς συνανθρώπους του. Δε νιώθει πως κάθεται σε θρόνο. Φύση ευσπλαχνικός, βρί-
         σκει τη θέση του κοντά στους ανώνυμους του λαού του. Μοναδική διαφορά με αυτούς τους αγα-
         πημένους ανώνυμους, ότι του δόθηκε το χάρισμα του τραγουδιού. Αυτό το χάρισμα το επιστρέφει
         λοιπόν χωρίς αντάλλαγμα σε κείνους. Τους ανυπεράσπιστους και ηττημένους. Ο λόγος του φο-
         ρές είναι καταγγελτικός και ο ίδιος δε διστάζει να μετατραπεί ενίοτε σε εισαγγελέα των βολεμένων
         νοικοκυραίων, των ρουφιάνων μιας πέτρινης εποχής και των εντεταλμένων εισαγγελέων της κρα-
         τικής εξουσίας και να τους καταδικάσει με τη σειρά του άπαξ διά παντός στη συλλογική μνήμη και
         συνείδηση, με το μοναδικό όπλο που διαθέτει. Την ποίηση που είναι αθάνατη

         ΤΟ ΞΕΡΟΧΩΡΑΦΟ

         Ήταν η εποχή που στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων
                                                                                      73
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78