Page 40 - BookHISTORYFULL.indb
P. 40
แนวปฏิบัติที่ใช้เป็นแนวทางการจัดการศึกษาในสมัยนั้นที่ถือว่าเป็นหลักสูตรการ
ศึกษาฉบับแรกของไทยคือ “ประกาศการเรียน พ.ศ. ๒๔๒๘ และพระราชบัญญัติการสอบ
พ.ศ.๒๔๓๓”
ั
ื
�
ี
พ.ศ. ๒๔๓๕ เม่อมีการต้ง กระทรวงธรรมการ จึงได้จัดทาเอกสารท่ถือเป็น
�
ี
ึ
หลักสูตรท่มีระเบียบแบบแผนฉบับแรกข้นและมีการพัฒนาหลักสูตรต่อมาเป็นลาดับ ดังน ี ้
กระทรวงธรรมการประกาศใช้ในโรงเรียนมูลสามัญคือ “พิกัดสาหรับการศึกษา
�
ร.ศ.๑๑๑” (พ.ศ. ๒๔๓๕) ซึ่งแบ่งการจัดการศึกษาเป็น ๒ ชั้นคือ ชั้นมูลสามัญ ( ชั้นต�่า ๓
ปี ชั้นสูง ๔ ปี ) และชั้นมัธยมศึกษา (ชั้นกลาง ๔ ปี ชั้นสูง ๔ ปี) สาระประวัติศาสตร์นั้นจะ
เรียนในวิชา “พงศาวดาร” ซึ่งจะเริ่มเรียนในระดับมูลสามัญชั้นสูง
หลักสูตร พ.ศ. ๒๔๓๘ แบ่งเป็นระดับชั้นเป็นประโยค ๑-๓ ประโยค ๑-๒ เรียน
ประโยคละ ๓ ปี ส่วนประโยค ๓ เรียน ๔ ปี สาระประวัติศาสตร์ เรียนในวิชา “พระราช
พงศาวดาร” ตั้งแต่ประโยค ๑ ชั้น ๓ โดยให้อ่านพระราชพงศาวดารย่อ ตอนกรุงเก่า และ
เรียนต่อเนื่องทุกประโยค
ั
หลักสูตรสามัญศึกษาช้นประถมและมัธยม ร.ศ. ๑๒๔ (พ.ศ. ๒๔๔๘) ได้ม ี
ึ
ั
้
ั
้
ึ
ั
�
ั
ื
ั
ุ
การปรบปรงระบบการศกษาครงสาคญ คอ แบ่งเป็นระดบชนประถมศกษา ๔ ปี และ
มัธยมศึกษา ๔ ปี โดยให้เรียนวิชา พงศาวดารควบคู่กับภูมิศาสตร์ ในระดับมัธยมศึกษา
หลักสูตรสามัญศึกษาส�าหรับสตรี ร.ศ. ๑๒๖ (พ.ศ. ๒๔๕๐) แบ่งเป็นมูลศึกษา
๒ ปี ประถมศึกษา ๓ ปี และมัธยมศึกษา ๔ ปี สาระประวัติศาสตร์จะเรียนในระดับประถม
ศึกษาซึ่งประกอบด้วย ๘ วิชา ได้แก่ จรรยา ภาษาไทย ค�านวณวิธี ภูมิศาสตร์ พงศาวดาร
สุขวิทยา ศิลปะ และการเรือน
หลักสูตรสามัญศึกษา ร.ศ.๑๓๐ (พ.ศ. ๒๔๕๔) แบ่งเป็นมูลศึกษา ๓ ปี ประถม
ื
ศึกษา ๓ ปี มัธยมสูง ๓ ปี โดยระบุชัดเจนว่า ระดับมูลศึกษา เรียนพงศาวดารเพ่อมุ่ง
ให้นักเรียนมีความรู้เก่ยวกับประวัติของชาติจนเกิดความรักชาติบ้านเมือง ระดับประถม
ี
ศึกษามุ่งให้มีความรู้ว่า ประเทศไทยเก่ยวข้องกับประเทศอ่นๆ ในโลกอย่างไรและเพ่อให้
ื
ี
ื
เกิดความรักชาติ ส่วนในระดับมัธยมศึกษา มุ่งให้เกิดความรักชาติและปรารถนาที่จะบ�ารุง
ชาติบ้านเมือง
้
จะเหนว่า ตงแต่ พ.ศ. ๒๔๕๔ หลกสตรการศกษาของไทยได้ให้ความสาคญ
็
ั
ั
ู
ึ
�
ั
ต่อการเรียนประวัติศาสตร์เพ่อสร้างจิตสานึกความเป็นไทย ความรักชาติบ้านเมือง
ื
�
อย่างชัดเจนแล้ว
38
