Page 65 - สุขอนามัยฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
P. 65
5. การจัดการน้ำทิ้ง
การจัดการน้ำทิ้งก่อนระบายสู่แหล่งน้ำธารณะเป็น
สิ่งสำคัญในการลดปัญหาคุณภาพน้ำเสื่อมโทรมจากบ่อเลี้ยงสัตว์น้ำ
เนื่องจากน้ำทิ้งจากบ่อเลี้ยงสัตว์น้ำจะมีปริมาณสารอินทรีย์ ตะกอน
เลน มีความสกปรกมาก และมีความต้องการออกซิเจนสูง ดังนั้นจึง
ควรมีการบำบัดหรือมีการจัดการน้ำทิ้งก่อนระบายสู่แหล่งน้ำ
สาธารณะ โดยพิจารณาตามพื้นที่การเลี้ยง ลักษณะการเลี้ยง และ
ประเภทของสัตว์น้ำ ดังนี้
คู่มือวิชาการ เรื่อง แนวทางการประกอบกิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภท การเลี้ยงสัตว์น้ำ
- ในกรณีของฟาร์มที่มีคูน้ำ เกษตรกรสามารถนำคูน้ำใน
ฟาร์มมาใช้รับน้ำทิ้งก้นบ่อ โดยคูน้ำควรมีพื้นที่คิดเป็นร้อยละ 5 - 30
ของพื้นที่บ่อเลี้ยง เพื่อตกตะกอนน้ำทิ้งก้นบ่อ และกักเลนในระหว่าง
การจับสัตว์น้ำไว้อย่างน้อย 4 ชั่วโมง ก่อนทิ้งสู่แหล่งน้ำสาธารณะ
- ในกรณีที่เกษตรกรมีบ่อเลี้ยงสัตว์น้ำหลายบ่อ ควร
วางแผนการจับสัตว์น้ำให้มีบ่อว่างสำหรับตกตะกอนน้ำทิ้งและกักเลน
ไว้อย่างน้อย 4 ชม. เพื่อให้เลนตกตะกอนแล้วระบายน้ำใสทิ้งลงแหล่ง
น้ำสาธารณะ
- ในกรณีที่เกษตรกรมีพื้นที่น้อย เกษตรกรสามารถจัดทำ
บ่อกักเลนขนาดร้อยละ 5 - 30 ของพื้นที่บ่อเลี้ยง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับ
ความลึกของบ่อ เพื่อตกตะกอนน้ำทิ้งและกักเลนในระหว่างการจับ
สัตว์น้ำไว้อย่างน้อย 4 ชั่วโมง ก่อนทิ้งสู่แหล่งน้ำสาธารณะ โดย
ระบายน้ำด้านบนบ่อเลี้ยงออกที่ระดับไม่ต่ำกว่า 70 ซม. เหนือพื้นก้น
บ่อ สูบน้ำทิ้งจนถึงระดับที่ตั้งเครื่องไว้ จากนั้นจึงเลื่อนท่อสูบน้ำไปที่
พื้นก้นบ่อ สูบน้ำส่วนที่เหลือทิ้งในบ่อกักเลน หลังการจับสัตว์น้ำจึง
ลอกเลน ทำความสะอาดพื้นบ่อรวบรวมตะกอนเลนทิ้งในบ่อกักเลน
58
