Page 66 - สุขอนามัยฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
P. 66
- ในกรณีที่เกษตรกรมีบ่อจำนวนมาก แต่ขนาดบ่อ
แตกต่างกัน เกษตรกรควรจัดทำบ่อกักเลน โดยประมาณการพื้นที่
บ่อกักเลนจากขนาดพื้นที่บ่อเลี้ยง 1 บ่อ ที่ใหญ่ที่สุดหรือใช้บ่อเลี้ยงที่
ว่างหรือคูน้ำสำหรับตกตะกอนน้ำทิ้งและกักเลนก้นบ่อ โดยพื้นที่
ตกตะกอนน้ำทิ้งและกักเลนควรมีขนาดไม่น้อยกว่าพื้นที่บ่อกักเลน
- ในกรณีที่น้ำทิ้งก้นบ่อในบ่อกักเลนไม่ตกตะกอน หรือ
ตกตะกอนช้า เกษตรกรสามารถใช้ปูนขาวหว่านให้ทั่วบ่อในอัตรา
150 กิโลกรัมต่อไร่ เพื่อช่วยให้ตกตะกอนเร็วขึ้น และลดความเป็นกรด
ของน้ำทิ้งก้นบ่อ
- ในกรณีที่เกษตรกรมีพื้นที่จำนวนมากและเดิมมีการ
เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชนิดเดียว สามารถปรับเปลี่ยนพื้นที่ให้มีการเพาะ
เลี้ยงสัตว์น้ำกินเนื้อร่วมกับสัตว์น้ำกินพืชได้ โดยนำน้ำจากบ่อเลี้ยง
สัตว์น้ำกินเนื้อทิ้งลงบ่อเลี้ยงสัตว์น้ำกินพืช ซึ่งช่วยลดปริมาณความ
เข้มข้นของมลพิษลงได้ หรือสามารถนำน้ำจากบ่อเลี้ยงสัตว์น้ำกินพืช
กลับลงไปเลี้ยงในบ่อเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกินเนื้อได้อีก
คู่มือวิชาการ เรื่อง แนวทางการประกอบกิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภท การเลี้ยงสัตว์น้ำ
การป้องกันและแก้ไขปัญหามลพิษจากการเลี้ยงปลาใน
กระชัง
การป้องกันปัญหา
1. ควรเลี้ยงปลาไม่เกิน 800 ตัว/กระชัง
2. หมั่นดูแลรักษาสภาพกระชัง
- ตักเศษอาหารส่วนเกิน
- เก็บกากตะกอน
- ทำความสะอาดอวนกระชังไม่ให้มีตะกอนหรือตะไคร่
น้ำอุดตัน 59
