Page 352 - PetPraUma 01
P. 352

ั
                                      ็
                   ั
                                          ั
                                                                              )
                                                            ั
                        ู
  กาลงลอกหนงหมปา  ผมเหนมนหมอบอยหลงโคนไทรใหญ  พอ
                          O
                                                        ู)
   ํ
                                                   ั
                                             ั
                              )
                        ั
                                ั
                                         ั
            ึ้
                                                                  >
                                                                                ู
                                                       ็
  ผมเงยขนพบตามนไมทนจะขยบตว มนกหลบ เขาไปตรวจดพบ
  รอยที่ย่ําน้ําไว>บนโขดหิน นิ้วหายไปข>างหนึ่ง”
  “แปลว)าเธอก็รู>อยู)ล)วงหน>าแล>วเหมือนกันซ”
                                                        ิ
  หล)อนร>องออกมาโดยเร็ว
  แงซายไม)ตอบ ดุนฟrนเพิ่มเติมเข>าไปในกองไฟ
  “เธอบอกพรานใหญ)ให>รู>ใช)ไหมว)าเธอเห็นอะไรที่ริมลําธารนั่น”
  หนุ)มชาวดงผู>ลึกลับสั่นหัว
                                ู>
                                               >
                                                   )
                                                      ั
                                           ู)
                                                                                   ็
                                       ู>
                                                                           ู>
                      >
                   )
  “เปลา ผมไมไดบอก ผกองรอยแลววามนตามเรา และผกองกร                                    ู>
         )
           ู>
  ว)าผมร”
       >
                                               >
                                                                                   ิ่
                                                                     ื่
  “แลวทาไมเธอไมบอกใหพวกเราไดรตวไวบาง ในเมอเธอเหนสง
                                                          >
                                                        >
                                                   ั
                                                 ู>
                                                                               ็
                        )
                                 >
           ํ
                                                                   >
  ผิดปกต อันน)าจะเกิดอันตรายขึ้นกับคณะของเราได”
           ิ
  “ผู>กองสั่งผมไม)ให>บอกครับ”
                    )
                         ื่
  เปFนคําตอบอยางซอๆ จากอดตนายทหารโจรกะเหรยง หญงสาว
                                        ี
                                                                    ี่
                                                                             ิ
  ตวัดหางตาค>อนอย)างฉุนๆ พูดหนักๆ ในลําคอ
                                                            ื่
                                                                                  ุ
            ี่
                                                                Q
                                                                        ี
                                                         ็
  “อ>อ ดีน ตาพรานใหญ)นั่นสั่งอะไรเธอ เธอกเชอฟงไปเสยหมดทก
                                                                           ็
     )
                                            ี่
                                              ิ
                                   ี
                                ี
                            ั
  อยาง  ชนดเครงครดทเดยว  นมหมายความวา  เธอเหนเขาม                                   ี
                ิ
                                                               )
                      )
  ความหมายสําคัญยิ่งไปกว)าพวกฉนสามคนทเปนเจานายโดยตรง
                                             ั
                                                           ี่
                                                                   >
                                                              F
  ของเธอ และทุกคนที่มากันนี่งั้นหรือ?”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 352
   347   348   349   350   351   352   353   354   355   356   357