Page 353 - PetPraUma 01
P. 353

ิ
                  ึ้
                                                                               )
                                                            >
  แงซายมองขนสบตา  ม.ร.ว.หญงดารน  ดวยประกายแจมใส
                                                    ิ
  บริสุทธ โคลงหัวช>าๆ อยเช)นเดิม
                                 ู)
           ิ์
                                                                                   )
                ั
         ิ
                                             ิ
                                           >
                                                  )
            >
                                        )
                              ิ
                                                                             )
                                                                      ี
                                                      ั้
                                                                               ิ
  “หามไดครบ นายหญง ผมไมไดคดเชนนนเลย ผมเพยงแตคดวา
                                           )
                               ู>
                  ํ
                                                                             ุ
                                                                           ี่
                      ั่
                                                  F
  การทาตามคาสงของผกอง  ยอมเปนความปลอดภยทสดของ
         ํ
                                                                       ั
                                                  ี้
  คณะเดินทาง เพราะการเดินทางครั้งน อยู)ภายใต>การนําของผ
                                                                                ู>
                                 )
                                                                      )
                         ี
  กองคนเดยว ไมเพยงแตผมหรอพวกลกหาบทกคนเทานน แมแต                                     )
                      )
              ี
                                         ื
                                                                                >
                                                                         ั้
                                                  ู
                                                            ุ
                                                                       >
                                                                ู>
                                                ็
                                 ั้
                                                            ื่
            ิ
                                                                                   ั
                 ื
                                                                               >
  นายหญงหรอนายชายทงสองคน  กควรจะเชอผกองดวย  ถายง
                                             ิ
                                                 ็
                                                                               ี่
                                                                          >
                >
                                                                        ุ
                                                              )
  ตองการใหเขาเปนผนา  นายหญงกเหนแลววา  เหตรายทเกด
                                                          >
                                                                                  ิ
    >
                                                    ็
                              ํ
                        F
                            ู>
  ขึ้นกับลูกหาบของเรา เพราะมันฝOาฝrนคําสั่งห>ามของผู>กองเอง”
                                                                         ื
       ึ
     ู>
                                  >
                                                       Q
                                                   ื่
                                                                              ิ
  “รสกวาใครๆ                 จะตองเคารพเชอฟงเขาเสยเหลอเกนนะ
           )
                                                                 ี
  แม>กระทั่งไชยยันต และพี่ชายของฉันเองผู>เปFนนายจ>างแท>ๆ”
                         "
                                                      ี
  หลอนกระแทกเสยงอยางหงดหงด  ดดบหรทถอคบอยในมอ
                                                              ี่
                                                                   ื
                        ี
                                                          ุ
                                       ุ
      )
                                                                             ู)
                                                                 ี่
                                                                                  ื
                                             ิ
                                                                       ี
                                )
                                                               ิ
  กระเดนเขาไปในกองไฟแลวกมลงควาปนเดนผละเขาไปใน
          ็
                                                      >
                                           >
                >
                                                          r
                                       >
                                                                           >
                                           Q
                                       ิ
                                   ิ้
                                                       ั
  กระโจม ปล)อยใหแงซายยมยงฟนตามหลงมาเวลาเคลอนผานไป
                                                                             )
                                                                       ื่
                        >
  เปFนลําดับ
                                                                       \
                                                                                   ั
                                                ู
                                           ี่
                                                             ั
                )
         ระหวางซากศพของกะเหรยงลกหาบ  อนเปนเปาหมายบง
                                                                  F
                                                                          ู)
  ไพรที่ขวางอยู)เบื้องหน>ากับปrนและไฟฉายที่เฝ\ารอคอยอย อากาศ
                                                                                 ั
                                   ั้
                                                                               ู)
                      ุ
                                                                   ี
                                         ิ
                                              "
                                                                         ั
            ื
  หนาวเยอกลงทกขณะ  ทงรพนทรและเชษฐานงเคยงกนอยยงท                                     ี่
                                                               ั่
            )
  ซม  ไมไดปรปากพดคาใดแกกนเองเลย  นบเปนชวโมง  เสยง
    ุ)
                                                                                 ี
                                                           ั
                                          ั
                                                                    ั่
                                                                F
                                        )
                   ิ
               >
                           ู
                               ํ
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 353
   348   349   350   351   352   353   354   355   356   357   358