Page 1 - GEL2201
P. 1
ภาษาไทยเชิงวิชาการ
บทนํา
งานเชิงวิชาการเป็นงานที่มุ่งนําเสนอสาระความรู้ ความคิดเห็นในรูปแบบเฉพาะ ได้
อย่างถูกต้องเหมาะสม โดยมีภาษาเป็นเครื่องมือสําคัญในการถ่ายทอดเนื้อหาสาระดังกล่าว การ
ใช้ภาษาสําหรับงานเชิงวิชาการนอกจากจะมุ่งเน้นในเรื่องความถูกต้องแล้ว สิ่งสําคัญที่ทําให้งาน
เชิงวิชาการประสบความสําเร็จคือการใช้ภาษาที่ประณีต สละสลวย ด้วยเหตุนี้ผู้นําเสนองานเชิง
วิชาการจึงต้องให้ความสําคัญ ระมัด ระวังและใส่ใจในการใช้ภาษา ในบทเรียนนี้จะนําเสนอ
ลักษณะของภาษาเชิงวิชาการ ทั้งในเรื่อง การใช้ภาษาที่มีมาตรฐาน การใช้คํา ประโยค การใช้
เครื่องหมายวรรคตอน และระดับภาษา นอกจากนี้ผู้นําเสนองานเชิงวิชาการจําเป็นต้องมีความรู้ใน
เรื่องของการใช้พจนานุกรม การบัญญัติศัพท์ การทับศัพท์และการนิยามศัพท์ เพราะเนื้อหาของ
งานเชิงวิชาการประกอบไปด้วยสาระความรู้ มีศัพท์เฉพาะวงวิชาชีพ ศัพท์วิชาการ คําศัพท์ใหม่ ๆ
เข้ามาเกี่ยวข้อง จึงจําเป็นต้องมีแหล่งอ้างอิงข้อมูลที่เป็นบรรทัดฐานในการใช้ภาษาซึ่งก็คือเกณฑ์ที่
ราชบัณฑิตยสถานกําหนดขึ้น เพื่อให้เนื้อหาสาระที่นําเสนอมีความชัดเจน ถูกต้อง
ตอนที่ 2.1 ลักษณะของภาษาเชิงวิชาการ
เรื่องที่ 2.1.1 การใช้ภาษาทีมีมาตรฐาน
งานเชิงวิชาการเป็นงานที่มุ่งเน้นนําเสนอเนื้อหาสาระความรู้ ในรูปแบบที่กําหนด
อย่างเป็นระบบ เช่น รูปแบบของรายงานวิจัย บทความวิจัย รายงานวิชาการ บทความวิชาการ ฯลฯ
ไม่ว่างานเชิงวิชาการจะนําเสนอในรูปแบบใด ภาษาที่ใช้นําเสนอสาระความรู้ดังกล่าวต้องมีความ
เป็นมาตรฐาน ซึ่งปรีชา ช้างขวัญยืน (2548 , หน้า 15 - 18) กล่าวถึง ลักษณะของภาษามาตรฐาน
5 ข้อ สรุปได้ดังนี้
2.1.1.1 เป็นภาษาเขียน ซึ่งมีลักษณะดังต่อไปนี้
1) เป็นภาษาที่ครบถ้วนสมบูรณ์ มีรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องที่สื่อสาร
ครบถ้วนตามขอบเขตที่ต้องการนําเสนอ
2) เป็นภาษาที่ถูกหลักไวยากรณ์ สร้างขึ้นจากประโยคที่สมบูรณ์
สื่อสารได้ครบถ้วน ชัดเจน
3) คําที่ใช้เป็นคําสําหรับภาษาเขียน เป็นคําสุภาพ ไม่ใช้การตัดคํา
คําเฉพาะกลุ่ม คําหยาบ
39
