Page 2 - GEL2201
P. 2
ภาษาไทยเชิงวิชาการ
2.1.1.2 เป็นภาษาวิชาการ ซึ่งมีลักษณะดังต่อไปนี้
1) ใช้ภาษาตรงตามเนื้อหา ถ้าไม่มีคําที่ตรงตามเนื้อหาให้ใช้ ก็ต้อง
สร้างคําขึ้นแล้วนิยามความหมายการใช้คําทางวิชาการนั้น เช่น ปลาวาฬ ที่คนทั่วไปใช้เรียกสัตว์
เลี้ยงลูกด้วยนมที่เป็นสัตว์นํ้า ที่ว่ายนํ้าโดยไม่ใช้ขา แต่นักวิทยาศาสตร์จะไม่เรียกปลาวาฬ
ปลาหมึก เพราะไม่ใช่ปลา จึงเรียก วาฬ หมึก
2) ใช้คําเท่าที่จําเป็น หรือใช้คําอย่างประหยัด ที่สามารถทําให้ได้
ความ ครบถ้วนและแจ่มแจ้ง ใช้คําตรงความคิด ไม่ขาด ไม่เกิน
3) ใช้คําพูดตรงไปตรงมา เข้าใจง่ายและชัดเจนซึ่งสําคัญกว่าความ
สละสลวยและงดงามทางภาษา
4) มีศัพท์วิชาการ (ศัพท์ที่นักวิชาการคิดมาเพื่อใช้อธิบายเนื้อหาที่เป็น
วิชาการ) ซึ่งอาจเป็นศัพท์ที่บัญญัติขึ้นใหม่ ใช้เป็นคําแปลศัพท์วิชาการอื่น หรือคําทับศัพท์
2.1.1.3 เป็นภาษาไทย เมื่อนําคําภาษาอังกฤษมาใช้ควรทําให้เป็นภาษาไทย
หากใช้ภาษาของชาติอื่นโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง ภาษาของไทยก็จะไม่มีโอกาสพัฒนาเป็นภาษา
วิชาการได้ การบัญญัติศัพท์ และการทับศัพท์จึงต้องทําอย่างมีหลักเกณฑ์ เพื่อช่วยพัฒนา
ภาษาไทยให้เป็นภาษาวิชาการได้
2.1.1.4 เป็นภาษาที่เรียบเรียงดี การใช้ภาษาให้ตรงกับเนื้อหา ตรงกับความคิดที่
ลําดับไว้ดีแล้ว จะช่วยให้การเรียบเรียงภาษาดีขึ้น ด้วยการเรียบเรียงข้อความให้มีความสัมพันธ์เป็น
ขั้นตอน แยกเนื้อหาเป็นหัวข้อ เป็นประเภท
2.1.1.5 ใช้ภาษาเหมาะแก่วิธีนําเสนอ เช่น ใช้การบรรยายในการเล่ารายละเอียด
ใช้การอธิบายในการลําดับขั้นตอน ใช้การวิเคราะห์ วิพากษ์ วิจารณ์ในการโต้แย้ง หักล้าง เหตุผลให้
น่าเชื่อถือ
เรื่องที่ 2.1.2 การใช้คําประโยค
การใช้ภาษาที่ถูกต้องเหมาะสมจะส่งผลให้เกิดสัมฤทธิผลในการสื่อสาร
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากการติดต่อสื่อสารนั้น เป็นรูปแบบงานเชิงวิชาการ ผู้ส่งสารจําเป็นต้องระวัด
ระวังในการเลือกใช้ถ้อยคําและการผูกประโยค โดยเน้นการใช้ภาษาที่มีความถูกต้อง ชัดเจน
กระชับ กะทัดรัด และสละสลวย ดังนี้
2.1.2.1 ความถูกต้อง การนําคํามาใช้ในประโยคจะต้องเลือกใช้คําที่ถูก
ความหมาย ระมัดระวังในเรื่องของการสะกดคําให้ถูกต้องเพราะคําที่สะกดผิดอาจทําให้
ความหมายที่ต้องการสื่อสารผิดไป และ เลือกใช้คําให้ตรงกับหน้าที่ของคํานั้น ๆ เช่น
40
