Page 250 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 250
ิ
ี
ญาติโลกราช ดังที่พระราชพงศาวดารกรุงเก่า ฉบับหลวงประเสริฐฯ บอกว่า “ครั้งนั้นพรญาชเลยงคดเป็นขบถ
พาเอาครัวทั้งปวงไปออกแต่มหาราช” จากนั้นจึงนำทัพมาตีเมืองพิษณุโลก แต่ไม่สำเร็จ จึงยกทัพไปตีเมืองปาง
พลหรือเมืองกำแพงเพชร เพราะชาวเมืองกำแพงเพชรไปรักษาเมืองพิษณุโลก แต่ตีเมืองกำแพงเพชร ๓ วัน
้
ไม่ได้เมือง จึงยกทัพกลบมาทเมืองเชลียง แล้วตั้งให้พระญาเชลียงครองเมืองเชลียงดังเดมในฐานะเจาประเทศ
ิ
ั
ี่
ราช ในการมาตีเมืองกำแพงเพชร ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ได้ออกชื่อว่า “พระญาชะเลียงสุกโขทัย” เป็นไปได ้
ว่าได้มีการตีได้เมืองสุโขทัยด้วย เหตุการณ์เสียเมืองเชลียงจึงควรเกิดขึ้นในช่วงเดอนมกราคม – มีนาคม พ.ศ.
ื
ี
๒๐๐๔ แต่ยังคงเป็น จ.ศ. ๘๒๒ ได้หรือไม่ เพราะเหตุการณต่อเนื่องคือพระญาเชลยงแนะให้พระญาตโลกราช
ิ
์
43
ไปตีเมืองกำแพงเพชรเกิดขึ้นใน พ.ศ. ๒๐๐๔ หรือ จ.ศ. ๘๒๓ ปีมะเส็ง แล้ว
้
ิ
ิ
ื
์
แต่เป็นที่น่าสังเกตคอเหตุการณตอนนี้เป็นการยกทัพลานนาของพระญาตโลกราชมายังดนแดนเหนือ
ตอนล่างเป็นครั้งที่ ๓ ถือเป็นการยกทัพลงมาครั้งสุดท้าย (ครั้งที่ ๑ คือ พ.ศ. ๑๙๙๔ ครั้งที่ ๒ คือ พ.ศ. ๒๐๐๒)
แต่ก็เป็นเหตุการณ์ก่อนที่หมื่นด้งนครจะได้เมืองเชลียงใน พ.ศ. ๒๐๐๔ ทำให้เห็นถึงความลักลั่นของข้อมูลใน
ตำนานพระเจ้ายอดคำทิพย์อีกบริบทหนึ่ง
43 ตรงใจ หุตางกูร, ๒๕๖๑, หน้า ๕๐.
การวิเคราะห์วรรณกรรมเมืองลับแล
หน้า ๑๐๐
