Page 413 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 413

่
                                                                                             1
               ญาติโลกราชจะมาถึงอยู่แล้ว พวกแกตายหมดแน่ พอรี้พลทัพชาวใต้ได้ยินเช่นนั้นก็ถอยกลับไป   หมื่นด้งไลตาม
               ไปจนถึงเขาพิง (ปัจจุบันคือ เขาพลึงกั้นระหว่าง จังหวัดแพร่กับจังหวัดอุตรดิตถ์) กองทัพชาวใต้พ่ายไปพร้อมกับ
               เสียหายอย่างหนัก

                      เหตุการณ์การรบข้างต้นนี้เห็นว่าหมื่นด้งนครทานนี้เก่งทั้งดานรบและเก่งทั้งการแต่งกลศึกเพื่อเอาชนะ
                                                            ่
                                                                      ้
               ข้าศึก
                      ครั้นแล้วเมื่อเสร็จศึกสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถทรงแต่งตั้งเจ้าผู้ครองเมืองสองแควแทน

                                                                                             2
               พระญายุทธิษเฐียรที่ไปสวามิภักดิ์เชียงใหม่ ดังในความของยวนพ่าย โคลงดั้น  ในโคลงบทที่ ๙๑  ว่า

                                     ๏ จึงตั้งข้าเรื้องราช        วังเมือง แลนา

                                     แทนยุทธิษเฐียรคืน            ครอบหล้า

                                     ครั้นเสร็จจึงจอมเลือง        โลเกศวร์
                                     กล่นเกลื่อนพลช้างม้า         คล่าวไคล



                                                                                                         ื
                      จากโคลงบทนี้หมายถึงสมเด็จพระบรมไตรโลกนารถได้แต่งตั้งให้ขุนนางจากกรุงศรีอยุธยาคอ
               “พระราชวังเมือง” มาดูแลเมืองชัยนาท (สองแคว) ต่างพระเนตรพระกรรณ




               ๘. กองทัพล้านนาล้อมเมืองสองแคว



                      ใน พ.ศ. ๒๐๐๒ พระญาติโลกราชยกพลไปล้อมเมืองพิษณุโลกไว้เป็นเวลานานจนกระทั่งสมเด็จพระ
                                                                                                 ื
               บรมไตรโลกนาถปรารภกับพระมหาเทวี พระราชมารดา ถึงความเบื่อหน่ายที่ถูกล้อม พระมหาเทวีเตอนให้สงบ
               อยู่ในเมือง ส่วนขุนเพชรรัตน์ทูลอาสาว่า ขอกำลัง ๖๐๐๐ นาย เพื่อจะออกไปโจมตีทัพเชียงใหม่ ซึ่งก็ทรง

                                                                                               ี
               อนุญาต ครั้นขุนรามผู้เฒ่ารู้ข่าวก็เข้าไปทูลทัดทานว่าขุนเพชรรัตน์เก่งแต่คำพูด เมื่อให้กำลังพลตแหวกด่านไป
               แล้วยากนักที่จะกลับมาช่วยสองแคว และยามเที่ยงคืนนั้นขุนเพชรรัตน์ก็นั่งเรือค่อยๆ ลอยไปตามกระแสน้ำ

                                                                                ุ
               ช่วยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถและพระอินทราชาหนีออกจากเมืองพิษณโลกสำเร็จ แล้วให้ตีกลองเป็น
               สัญญาณเสมือนว่าเป็นทัพใหญ่
                      จนรุ่งเช้าพระญาติโลกราชเรียกตัวหมื่นด้งเข้าเฝ้า แล้วตรัสว่า ให้ตามตัวคนที่เฝ้าระวังด้านที่ข้าศึก

               เล็ดลอดหนีไปได้นั้นมา พระองค์จะควักตาคนผู้นั้นเสีย หมื่นด้งก็ระบุนามนายทัพที่รับผิดชอบและทูลว่า “ข้า

                                                                                                         ั่
               แต่งหมื่นม้า หมื่นตาน หมื่นเสิม หมื่นพวกทาน หมื่นเวียงดิน หื้ออยู่เฝ้าแล ยามชาวใต้ล่องหนีนั้น มืดนักปานดง


                      1  อุดม  รุ่งเรืองศรี และเกริก  อัครชิโนเรศ, ๒๕๕๒, หน้า ๑๑๕ – ๑๑๖.
                      2  ฉันทิชย์  กระแสสินธุ์, ๒๕๑๓, หน้า ๑๕๑.

                                     เจ้าหมื่นด้งนคร : ผีอารักษ์ และมายาคติทางประวัติศาสตร์

                                                        หน้า ๒๙
   408   409   410   411   412   413   414   415   416   417   418