Page 56 - STAV broj 304-305
P. 56

Edin Ramić, ministar u Ministarstvu raseljenih osoba i izbjeglica Federacije
                                            ŠTO JE MANJE POLITIKE, A VIŠE ISKRENOG RAZGOVORA,
                                            TU SE OSJEĆAM UGODNIJE I BLIŽE NARODU

                                            Svake sedmice sam negdje na terenu. Priroda mog posla čini da sam u stalnom kontaktu s
                                            ljudima iz obaju entiteta, radimo dosta s lokalnim službama na okupljanjima, i u okviru posjeta
                                            razgovaram s narodom. Ljudima je važno da ih neko sasluša, mnogi teško prelome preko jezika
                                            da im je potrebna pomoć. Upoznajem vrijedne ljude koji žele živjeti od svog rada, svakog dana
                                            razgovaram s nekim ko je spreman ponuditi svoje znanje i sposobnost za neku društvenu
                                            korist. Mislim da imamo šansu okrenuti stvari u pozitivnom smjeru, to je ono što osjetim na
                                            terenu. Što je manje politike, a više iskrenog razgovora o konkretnim idejama, tu se osjećam
                                            ugodnije i bliže narodu.
                                            Stav, broj 101, 9. 2. 2017.



          Amila Buturović, profesorica na Univerzitetu York u Torontu
          EVROPA NIKADA NIJE POSTOJALA BEZ ISLAMA
          Mnogi analitičari i neki akademici pristrano govore o nama kao evropskim muslimanima koji
          prakticiraju evropski islam, i akademski pobornici tog naziva (Balić, recimo) naglašavaju njegovu
          historijsku neodvojivost od koncepta Evrope. Međutim, znamo da ni taj koncept Evrope nije
          stabilan, da se može definirati ideološki i politički, historijski na nekoliko načina, i da je dosta
          toga pitanje samovrijednosti, tj. osjećaja superiornosti ili inferiornosti. Sada je možda sve više
          popularniji naziv balkanski islam, tj. islam na Balkanu, kao neki oblik povezivanja srednjoistočnih
          i zapadnoevropskih putanja “islama”. Bez obzira koji od ovih naziva prihvatimo, treba imati u vidu
          da se takvi termini javljaju iz potrebe pripadanja nečemu što je veće od nas. U ovom slučaju,
          to je Evropa. Međutim, naglašavanje da smo mi prihvatljiviji od drugih muslimana u Evropi
          etički je problematično jer stvara hijerarhiju među građanima Evrope, navodno nas smatra
          probavljivijim od ostalih muslimana, i mislim da to treba u ime te ideološke postavke koristiti
          vrlo oprezno ili ga potpuno izbaciti. Sjetimo se da Evropa nikada nije postojala bez islama, jer
          kad uvežete 700 i više godina arapsko-islamske civilizacije na Iberijskom poluotoku i nekih
          500 godina Osmanskog carstva u Jugoistočnoj Evropi, s višestrukim sferama međusobnog
          utjecaja, jasno se vidi da se sadašnji narativ o evropskoj ekskluzivnosti bazira prevashodno
          na ideologiji, a ne na historiji.
          Stav, broj 101, 9. 2. 2017.



                                            Nezim Halilović Muderis, teolog i ratni komandant
                                            VEOMA JE POPULARNO NEKOGA ETIKETIRATI KAO
                                            RADIKALA I EKSTREMISTU
                                            Optužbe za radikalizam kojim se etiketiramo mi Bošnjaci dio su strategije onih koji
                                            nama Bošnjacima i našoj jedinoj domovini ne žele dobro. Te su optužbe mehanizam
                                            onih koji se u nedostatku stvarnih argumenata žele sakriti iza svoga radikalizma, a nas
                                            optuže za isti. U općoj su islamofobiji i medijskoj ofanzivi protiv muslimana to najozbiljnije
                                            optužbe koje diskreditiraju pojedince, a u konkretnom slučaju i nas Bošnjake kao
                                            narod. Medijski je veoma popularno nekoga etiketirati kao radikala i ekstremistu, a
                                            kada sam ja u pitanju, više sam puta etiketiran od strane navodnih analitičara da sam
                                            “vođa ekstremista i fundamentalista i da sam nacionalista”. Huškački medijski prilozi
                                            i članci idu u pravcu pokušaja moje diskreditacije kao hatiba i jednog od uposlenika
                                            Islamske zajednice. Kada im nisu uspjeli pokušaji da me obilježe kao ratnog zločinca,
                                            sada to u općoj islamofobiji pokušavaju učiniti na način da me smjeste u kontekst
                                            terorizma ili raspirivanja međunacionalne mržnje. Svi koji me poznaju i koji prate moj
                                            rad znaju da nikada nisam bio nacionalista i da sam u vrijeme oružane agresije od
                                            boraca tražio da poštuju islamske i, samim tim, međunarodne norme ratovanja.
                                            Stav, broj 102, 16. 2. 2017.




         56  31/12/2020 STAV
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61