Page 39 - STAV broj 283
P. 39

marta 2011. godine: “Ovde, po inerciji,
                                                                               i dalje važi pravilo – nepravda koju smo
                                                                               načinili drugima je nacionalno junaštvo,
                                                                               a zločin je samo ono zlo koje su drugi či-
                                                                               nili nama.”

                                                                               GOOGLE NE ZABORAVLJA
                                                                                  A narativ o navodnom nepostojanju
                                                                               logora u Prijedoru i Bosanskoj krajini
                                                                               star je koliko i sam narativ o njihovom
                                                                               postojanju. Samo nekoliko dana nakon
                                                                               otkrića “Omarske” i “Trnopolja”, 5. au-
                                                                               gusta 1992. godine, beogradski tjednici i
                                                                               dnevne novine pučili su od naslova koji
                                                                      Omarska  treba valjda da dokazuju nešto drugo:
                                                                               “Samo za ratne zarobljenike”, “Šta je isti-
                                                              Šerif Velić u Omarskoj  na o logorima smrti”, “Sa zarobljenicima
                                                                               se postupa po zakonu”, “Ni na Manjači
                                                                               nema konc-logora”, “Bez potvrde vesti o
                                                                               konc-logorima u BiH”, “Prema zatvore-
                                                                               nicima po svetskim normama”... Sve su
                                                                               ovo citati. A, ne, nisam tog augusta bio u
                                                                               Beogradu, nego u “Omarskoj”. Kako znam
                                                                               naslove? Precrtao ih je bukvalno moj pri-
                                                                               jatelj, Beograđanin Vladimir Miladinović
                                                                               i napravio izložbu novinskih stranica o
                                                                               negiranju logora iz tog vremena. I dža-
                                                                               ba što Vučić negira genocid, Dodik kao
                                                                               malo priznaje, pa onda ipak ne priznaje,
                                                                               Vlado je od 2010. godine s grupom “Če-
                                                                               tiri lica Omarske” iz Beograda godina-
                                                                               ma obilazio Prijedor i Kozarac, kao i lo-
                                                                               gor “Omarska”, pa odlučio da pretvori u
                                                                               umjetnost propagandu i negacije srpskih
                                                                               medija iz 1992. godine. I bez memorijala
                                                                               u Omarskoj, Beograd vidi, ako hoće da
                                                                               vidi, naravno. I to kroz naslove vlastitih
                                                                               medija iz 1992. godine koji su već tad ne-
                                                                               girali ono što je u međuvremenu postalo
            Štaviše, i danas u Trnopolju, umjesto   zločin”, a u Beogradu se “krije”.). I po toj   jedan od simbola genocida u Bosni. To je
          muzeja o najvećem logoru u Evropi nakon   istoj matrici, ono što nije priznato nije se   Vladin Memorijal “Omarska”. A trenut-
          Drugog svjetskog rata, onom čiji su snimci,   ni desilo. Tako bar neki misle.  no u Beogradu traje izložba 400 stranica
          pored Omarske, bili direktan povod osni-  Osuđeni ratni zločinci, poput Kra-  Mladićevog dnevnika koje je Vlado, opet
          vanja Haškog tribunala, već dvije decenije   jišnika i Plavšićke, umjesto da nestanu   rukom i olovkom, bukvalno prepisao. I
          stoji spomenik srpskim vojnicima, tamna   na smetljištu historije, bit će nagrađeni s   nije jedini. Još 9. maja 2011. godine, tokom
          betonska ptičurina s krstom i tekstom Pe-  ukupno 15 miliona maraka sredstava po-  one “kontroverzne” posjete “Omarskoj”
          tra Kočića, a u jednoj od prostorija u ko-  reskih obveznika, od kojih je nemali broj i   na Dan borbe protiv fašizma, kada smo,
          joj su 1992. godine ležali zatočeni građani   njihovih direktnih žrtava ili njihovih po-  uprkos prijetnjama, obilježili Dan logoraša
          Prijedora otvorena je i spomen-soba. Opet   tomaka iz perioda od 1992. do 1995, dok   Bosne i Hercegovine, Beograđanka Milica
          srpskim vojnicima, naravno.       se, je li, kalila ta republika. Republika, a   Tomić održala je nezaboravan govor koji
            Dok su po Njemačkoj i Poljskoj logori   nije država, srpska, a nije samo srpska. Ni   se i danas može naći na YouTubeu. Tog ju-
          davno obilježeni, Berlin pun memorijala i   sportista, vrhunski teniser Novak Đoković   tra govorila je i Staša Zajović iz “Žena u
          spomenika žrtvama njemačkog nacizma,   nije pošteđen udjela u toj operaciji “etnič-  crnom”, a još jedna članica grupe “Četiri
          i danas, 25 godine nakon kraja rata, Do-  kog čišćenja historije”.   lica Omarske”, poznata Šapčanka Marija
          dik slavodobitno kliče da se o Srebrenici i   “Poricanje ili preispitivanje da li je u   Ratković, pisala je tih dana o svojim isku-
          Sarajevu neće učiti na nastavi historije po   Srebrenici počinjen genocid nikoga u svi-  stvima kod “guglanja” pojma Omarska. I
          rs-u, a iz susjedne Srbije Vučić, Brnabić,   jetu ne može razuvjeriti u pogledu onoga   njen je tekst na netu. A iz iste ekipe je i
          Dačić, predstavnici države koja je jedina u   što se tamo zaista dogodilo”, izjavio je ne-  Srđan Hercigonja, koji od 2010. godine
          historiji proglašena odgovornom za geno-  davno u intervjuu Glasu Amerike Robert   prvi put ove godine zbog pandemije neće
          cid, kao papagaji svake godine nam kažu   Hand, politički savjetnik u Helsinškoj   doći na obilježavanje Omarske, čovjek koji
          da “ono” u Srebrenici, znate, nije bio ge-  komisiji Kongresa Amerike. Pa, otkud   je u posjedu tačnih dimenzija i “crvene” i
          nocid nego tek strašni zločin (da, čuli smo   onda toliki otpor priznanju i obilježava-  “bijele kuće” iz Omarske, kao i rezultata
          to više puta, nego što ne isporuči Srbija,   nju mjesta zločina?     forenzičke slike zloglasne “bijele kuće”
          recimo, oficira Radmila Zeljaju za zločine   Svoj odgovor na ovo pitanje dao je   (na kojoj se, uprkos farbanju zidova, jasno
          po Prijedoru i Kozarcu? Isto, za “strašni   ni manje ni više nego Vuk Drašković 17.   vide tragovi krvi iz 1992. godine). Sve ovo


                                                                                                    STAV 6/8/2020 39
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44