Page 21 - STAV broj 233
P. 21

Može se govoriti da
                                                                               je Sarajevo tek danas
                                                                               multietnički grad,
                                                                               više nego u vrijeme
                                                                               Jugoslavije. Multireligijski
                                                                               i multikulturalni bio je
                                                                               oduvijek, ali multietnički
                                                                               i multinacionalni možda
                                                                               tek odnedavno


                                                                               može reći kako je riječ samo o turistima
                                                                               koji su ovdje privremeno i nakratko. Čak
                                                                               i kada su to samo turisti, biznismeni i ra-
                                                                               doznalci, ulice i objekti opet su više mul-
                                                                               tietnički nego prije. Pritom, nisu to samo
                                                                               turisti. U Sarajevu danas pripadnici spo-
                                                                               menutih etnoskupina kupuju nekretnine,
                                                                               mnogi ostaju, neki se vjenčavaju u Bosni i
                                                                               Hercegovini, neki stalno odlaze i dolaze.
                                                                               Oni koji današnjem Sarajevu spočitavaju
                                                                               procentualni manjak Srba i Hrvata kao da
                                                                               ne obraćaju pažnju na stvarne ili na bitnije
                                                                               nedostatke Sarajeva. Naprimjer, na gomile
                                                                               plastičnog smeća razbacanog po ulicama i
                                                                               parkovima, na loše stanje s parkinzima, na
                                                                               džeparenja, na još prisutne komunističke
                                                                               navike u mentalitetu, u lokalnom odnosu
                                                                               prema poslu, na bučne kafiće u centru gra-
                                                                               da koji maltretiraju stanovnike usred noći,
                                                                               na obijanje automobila... Našlo bi se toga
                                                                               još, ali ne, njima je važnija kvaziduhovita
                                                                               opaska da “u Sarajevu danas ima više Ki-
                                                                               neza nego Hrvata i Srba”. Osim što nije
                                                                               duhovita, opaska je i rasistička.
                                                                                  U međuvremenu, nekoliko javnih lič-
                                                                               nosti, mahom iz medija, izjavljuje kako je
          U centru Sarajeva svaki se        isti jezik, potječu iz iste zemlje, a istovre-  Banja Luka više multietnička nego Saraje-
                                                                               vo, a u nekim slučajevima cijela RS. Nisu
                                            meno govore kako je Bosna i Hercegovina
          dan guraju, doslovno, rame uz     multietnička, i to, kakav paradoks, uglav-  ovdje značajna imena onih koji su takvo
          rame, žene iz arapskog zaljeva    nom zbog ta tri “ista naroda”.     nešto rekli, nego to što nisu precizirali na
                                               U Sarajevu danas žive i rade ljudi s
                                                                               šta se odnosi njihova tvrdnja. Naravno, da
          s crnim nikabima, polugole        državljanstvima Švedske, SAD-a, Nje-  se pretpostaviti na šta se mislilo, ali bolje
          Holanđanke s tetovažama           mačke, Italije, Poljske, Grčke, Rusije,   ostaviti onima koji forsiraju takve izjave
                                                                               da sami pojasne. Vjerovatno se tvrdnje
                                            Holandije, Turske, Irana, Kine, Katara,
          preko ramena, Azijati s bezbroj   Kuvajta, Indije, Pakistana, Velike Bri-  nisu oslanjale na turizam u RS, a teško da
                                                                               se može govoriti i o uspješnom povratku
                                            tanije, Francuske, Austrije, Mađarske,
          fotoaparata, zbunjeni američki    Brazila, Australije. Neki su od njih tu   izbjeglica i prognanih u taj entitet.
                                                                                   Za to vrijeme, u centru Sarajeva svaki
          studenti, Turci, indijske         privremeno, a neki trajno, i to ne samo   se dan guraju, doslovno, rame uz rame,
                                            zbog ambasada njihovih država koje su
          porodice s malom djecom,          u Sarajevu. U većem su broju nego što ih   žene iz arapskog zaljeva s crnim nikabi-
          Pakistanke sa šarolikim           je bilo prije 1992. godine. Dakle, grad je   ma, polugole Holanđanke s tetovažama,
                                                                               Azijati s bezbroj fotoaparata, zbunjeni
                                            multinacionalan.
                                               Kad govorimo o etničkoj strukturi,
          hidžabima, Crnogorci,             grad vrvi od Arapa, Kineza, Indonežana,   američki studenti, Turci, indijske poro-
                                                                               dice s malom djecom, Pakistanke sa šaro-
          Makedonci, Albanci,               Iranaca, Koreanaca, Turaka, Afrikanaca,   likim hidžabima, Crnogorci, Makedonci,
          Srbijanci, Slovenci, lokalci sa   Afroamerikanaca, Flamanaca, Malajaca,   Albanci, Srbijanci, Slovenci, lokalci sa
                                                                               suvenirima. Bukvalno se mogu vidjeti i
                                            Indijaca. Ili, uprošteno – Azijata, evrope-
          suvenirima... Multietničnost na   jaca, crnaca, gostiju sa svih kontinenata.   čuti na jednom mjestu, istovremeno. Tu
                                            Stoga, grad jeste multietnički i više nego
                                                                               već, nakon pojašnjenja o multietničnosti,
          svakom koraku                     što je bio prije opsade, agresije i rata. Neko   dođosmo i do multikulturalnosti.    n
                                                                                                   STAV 22/8/2019  21
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26