Page 62 - STAV broj 241
P. 62

DRUŠTVO



          pojedinih zanata u Gori (puškarski i ko-  Nemamo pouzdanih podataka da je
          vački) dovodi se u vezu s ovim porodi-  na početku 20. stoljeća u Gori radila neka
          cama. I mlička džamija i nišan-ploča na   škola, ali znamo da je gotovo u svim selima
          njoj je, najvjerovatnije, s ovim povezana,   bilo mekteba, a u Restelici i ruždija. Bilo je
          jer sličnih dokumenata islamske kulture   učenih alima koji su završili medresu u Pri-
          iz ovog perioda ima i u Povardarju, koje   zrenu, Skoplju i Istanbulu. Sva sela imala su
          je tako blizu. Porodica Ahmeda Al-age,   džamije. Pod utjecajem derviša iz Prizrena
          koja je podigla ovu džamiju, naseljena je   u Gori su na početku stoljeća djelovali der-
          u selu od 1095. godine, a posljednji člano-  viški redovi koji su prestali s radom tokom
          vi porodice doseljavaju se 1291. godine iz   perioda komunizma. U jesen 1912. godine
          zavičajnog Halepa.                Goru zaposjeda srpska vojska. Mnogi sa
            Kao potvrda ove teze jeste i dokument   zebnjom i strahom doživljavaju promjene.
          koji je dobijen iz Damaska 1995. godine od   Gora se našla na poprištu oružanih suko-
          Ministarstva vakufa Sirijske Arapske Re-  ba koji su se vodili na liniji uspostavljanja
          publike, a koji u prevodu glasi : “Mi, Muf-  granice između Srbije i Albanije.
          tijstvo Okruga Halep, u Arapskoj Sirijskoj   U novembru 1912. godine srpska vojska
          Republici, potvrđujemo da je porodica Al-   izvršila je veliki pokolj nad albanskim sta-
          -Aga jedna čvrsta i drevna porodica od koje   novništvom Kosova, pa i šire. Procjenjuje   Dimitrije Tucović
          je nekoliko članova iselilo 1095. godine i   se da je tom prilikom ubijeno između 12 i   Neki su historičari ovo nazvali trećim bal-
          nastavljeno je njihovo iseljenje do 1291.   25 hiljada Albanaca.     kanskim ratom. Dimitrije Tucović je o tome
          godine i izgradili su džamiju u njihovom   Tokom ovih operacija za uspostavljanje   pisao: “I kada je buna izbila, vlada je preko
          selu Mlike da im bude mjesto za obavlja-  granice prema Albaniji srpska vojska izvr-  zastupnika ministra spoljašnjih dela izjavi-
          nje vjerskih obreda. Na osnovu toga, ova   šila je i nekoliko masakara nad nedužnim i   la da će Arbanasi biti ‘primerno kažnjeni’,
          džamija je zaista vlasništvo ovih porodica,   preplašenim stanovništvom Gore. To je još   buržoaska štampa je tražila istrebljenje bez
          odnosno, arapskih muslimanskih iseljenih   više pojačalo nesigurnost i ubrzalo iseljava-  milosti, a vojska je izvršavala. Albanska sela,
          porodica i nije od osmanlijskih građevina.   nje u Tursku, koje će u narednim godinama   iz kojih su ljudi bili blagovremeno izbegli,
          Mi potvrđujemo njihovo vlasništvo i mo-  poprimiti dimenzije egzodusa. Najveći ma-  behu pretvorena u zgarišta. To behu u isto
          limo nadležne da im u tome pomognu.”   sakr izvršen je u Restelici, Kruševu i Brodu,   vreme barbarski krematorijumi u kojima
          (Slijede potpisi i pečat.) Mnogi su prote-  gdje je ubijeno više desetina mještana. Zlo-  je sagorelo stotinama živih žena i djece. I
          klih godina sumnjali u originalnost ove   čini su se dogodili i u drugim selima Gore   dokle su ustanici zarobljene srpske oficire
          ploče i natpisa na njoj. Međutim, predanje   – Vraništu, Radeši i Globocici. U Globocici   i vojnike razoružali i puštali, dotle srpska
          koje živi i koje se prenosi s koljena na ko-  je ubijen seoski imam Karhriman. Svi ovi   vojska nije štedela ni njihovu decu, žene
          ljeno kaže da su mještani sela znali pravu   zločini izvršeni su s jednim ciljem – da se   i bolesne.”
          vrijednost ove ploče pa su je kroz stoljeća   stanovništvo zaplaši i u slučaju izjašnjavanja   U jesen te godine izbila je i pobuna na
          čuvali i sakrivali. Zna se da je džamija dva   pred međunarodnim komisijama za grani-  Koritniku. Na čelu ustanika bio je čuveni
          puta spaljena i obnavljana, a ploča čuvana   ce izjasni da želi da živi u Srbiji.  Nail Dano iz Rapče, koji je mnogo pozna-
          i sakrivana po tavanima da joj se nešto ne   U septembru 1913. godine izbila je al-  tiji u albanskoj nego u goranskoj historiji.
          dogodi. Kada je džamija posljednji put ob-  banska pobuna koja nije zaobišla ni Goru.   Značajan udio u ovim događajima imao je
          novljena 2005. godine, ploča je uzidana u                            i mula Rasim iz Zapoda. I u srpskoj histo-
          zid minare. I danas je na tom mjestu i po-                           riografiji pominju se ovi događaji i otpor
          kazuje dubinu goranskih korijena. Naža-                              na koji su nailazile srpske snage za uspo-
          lost, nesavjesnošću izvođača radova mnogi                            stavljenje civilne uprave. Bogumil Hrabak
          vrijedni nišani blizu zida džamije tom su                            pominje da je srpska vojska 1. oktobra 1913.
          prilikom polomljeni i oštećeni.                                      godine vodila borbe s arbanaškim četama
                                                                               “na prizrenskom sektoru”, zatim kod go-
          POČETAK 20. STOLJEĆA                                                 ranskog sela Vraništa, gdje je “veoma sna-
          I BALKANSKI RATOVI                                                   žan arbanaški pritisak paralisan”, da bi se
            Gorani su sve do pred kraj 19. stoljeća                            borbe i dalje vodile kod Lopuškog Hana.
          zimovali sa stokom u primorju Jadranskog i                              Kod Vraništa su i sutradan (misli se na
          Egejskog mora, zatim u Trakiji i Anadoliji.                          2. oktobar 1913) bijesno navaljivali Ljumlja-
          Ponekad su bili žrtve katastrofalnih epide-                          ni, Macani i mještani Vraništa, “ali su ih
          mija. Krajem 17. stoljeća epidemija kuge                             uvećane srpske trupe zaustavljale”.
          ili crne čume ostavila je teške posljedice.                             Po zaposjedanju ovih krajeva srpska
          Tako je u periodu 1901/1902. od epidemije                            uprava izvršila je popis stanovništva “preko
          boginja u mnogim selima umiralo po neko-                             policijskih i opštinskih vlasti još za vrije-
          liko ljudi dnevno. Nakon prihvatanja isla-                           me dejstvovanja Vrhovne komande, preko
          ma, Goranci se nisu albanizirali. Imali su                           koje je Kraljevska vlada upravljala novim
          često neprijatnosti od susjednih Albanaca                            krajevima do završetka rata”. Popisivači su
          Ljumana, koji su naročito od 1878. godine                            išli od kuće do kuće pa se ovaj popis može
          često pljačkali stoku Gorana s ljetovališta                          računati kao djelimično tačan. Prema ovom
          na Šari. Gorani su već od ovog perioda do                            popisu, broj stanovnika kosovskog dijela
          kraja osmanske vlasti 1912. godine išli na                  U donjem   Gore iznosio je 12.331. Najveće je selo Brod
          rad u Austriju, Rumuniju i Malu Aziju. Čak                 lijevom uglu   s 2.624 stanovnika, zatim Restelica s 2.279,
          i nakon stvaranja albanske države nisu pre-                   uklesan   Zli Potok s 914, Rapca (G. i D.) sa 711, dok
          stajali pljačkaški upadi Albanaca iz Ljume                 znak ljiljana,   je najmanje stanovnika imao Dragaš (Kra-
                                                                     nišan iz 18.
          preko granice u Goru.                                         stoljeća  kovište), svega 244.



         62  17/10/2019 STAV
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67