Page 120 - Dinsizliğin İlkel Mantığı

118 DİNSİZLİĞİN İLKEL MANTIĞI

acı bir kişilik sergilemesi nedeniyle bu sohbetler kısa süre içe-
risinde hararetli ve sonuç vermeyen tartışmalara dönüşür.
Çoğu zaman hakkında hiçbir şey bilmedikleri konularda dahi
bitmek bilmeyen konuşmalar yaparak saatlerce tartışırlar. Ve
bu saatler süren tartışmalar sonunda da genellikle hiçbir sonu-

ca varamazlar. Bu tartışmalar esnasında mümkün olduğunca
kendi fikirlerini ön plana çıkarmaya, ve karşı tarafa kabul ettir-
meye çalışırlar. Öylesine iddiacı bir kişilik sergilerler ki, karşı-
larındakinin konuştukları konuda uzman bir kişi olması bile on-
ları yıldırmaz. Onlar, kendilerince doktordan daha iyi doktor,
avukattan daha iyi avukattırlar.
Tartışmaları esnasında yaptıkları yorumlar ise genellikle
tahminlere ya da kulaktan dolma bilgilere dayalıdır. Ancak bu
yapı da, cahiliye toplumlarında kınanacak bir özellik olarak kar-
şılanmaz. Tartışmacı kişilik gösteren kimselere sadece "biraz
sabit fikirli" ya da "biraz inatçı" sıfatları yakıştırılır. Bunun kişi-
ye has bir karakter özelliği olduğu düşünülür.
Oysa insanların hiçbir bilgileri olmadığı halde uzun tartış-
malara girmelerinin altında yatan neden, nefislerdeki tartışma
eğilimidir. İnsanların bu özelliği Kuran'da "... insan, herşey-
den çok tartışmacıdır..." ayetiyle haber verilmiştir. (Kehf

Suresi, 54) İşte cahiliye insanları da akılcı hareket etmektense,
bu zayıflıklarına yenik düşmeyi göze alırlar.
İnsanlar kimi zaman haklı oldukları konuları savunmak için
de tartışabilirler. Ancak cahiliye toplumu bireylerinde dikkat
çeken yön, bu tartışma esnasında gösterdikleri tavır bozukluk-
larıdır. Bu tavır bozukluklarının en başında, tartışırken kullan-
dıkları ses tonu gelir. Ne kadar bağırırlarsa ve karşı tarafın se-