Page 130 - Dinsizliğin İlkel Mantığı

128 DİNSİZLİĞİN İLKEL MANTIĞI

Ağlama ruhu

Duygusal ve romantik bir dünya görüşünün getirdiği sıkın-
tılardan biri de, bu insanların her an hissettiği sebepsiz ağlama
eğilimidir. Cahiliye insanlarında, özellikle de kadınlarında böy-
le bir eğilimi oluşturan neden, içlerinde ağlamanın gerekliliğine
karşı duydukları batıl bir inançtır. Ağlamanın gülmek, acıkmak
ya da uyumak gibi insani ve doğal bir ihtiyaç olduğuna inanır-
lar. Üzüntülerini ve sıkıntılarını içlerine atarlarsa, meydana ge-
len gerilimin çeşitli hastalıklara neden olacağını, ama eğer ağ-
larlarsa, sinirlerinin gevşemesiyle birlikte rahatlayacaklarını sa-
nırlar.
Bunun yanında dünyaya sürekli olarak olumsuz ve ümitsiz
bir bakış açısıyla yaklaşıyor olmaları da onlara ağlamayı gerek-
li gösteren sebeplerden biridir. Her zaman her konuda ağlana-
cak ve sızlanacak bir yön bulurlar. Bundan kurtulmak için,
olumsuzlukları ortadan kaldırma ya da sorunları çözme yolu-
na gitmezler. Aksine ağlamaya karşı duydukları derin ilgi ve is-

tekten dolayı, çeşitli yöntemlerle bunu daha da körüklemeyi
tercih ederler.
Bu batıl inanç, cahiliye ahlakını yaşayan toplumlarda nere-
deyse her kesim tarafından kabul görmekle birlikte, verilen
telkinler sebebiyle kadınlarda daha yoğun olarak göze çarpar.
Erkeklere doğdukları andan itibaren "erkekler ağlamaz" man-
tığı aşılanırken, kadınlara da ağlamanın acıma ve şefkat oluştu-
racağı yönünde telkinler yapılır. Cahiliye inançlarına göre
kadın, erkeğe göre bedenen daha narin bir yapıya sahip oldu-
ğuna göre, ruhen de aynı özellikleri, aynı zayıflığı göstermeli-
dir. Kadınların daha zayıf bir kişilik, olaylardan daha çabuk ve