Page 218 - Risale-i Nur - Sikke-i Tasdik-i Gaybi

220 SİKKE-İ TASDÎK-I GAYBÎ

Bir Lem'adır andan, şu büyük şems ve kamerler.

Hep işte O Nurdan bu acâib koca Âlem,
Halk oldu O Nurdan yine Cennetle Cehennem.

Şek yok ki O Nurdur okunan Hazret-i Kur'an...
Ol Nur-u Ezel hem Sebeb-i Hilkat-i İnsan..

Herşey'e Odur Mebde' ve Asıl ve Esas hem,
Ondan görünür nev'-i beşer böyle mükerrem.

Bir zerre değil, Bahr-i Muhit O Bahr-i Münirden,
Hem nasıl beşer hiç kalıyor hepsi de birden.

Şek yok ki cihan, Katre-i Nurundan O Nurun,
Şek yok ki bu can, Zerre-i Nurundan O Nurun.

Sönsün diye üflense, o derya gibi kaynar,
Söndürmeğe hem kimde aceb zerre mecâl var.

Söndürmeğe kalkmıştı asırlar dolu küffar
Kahreyledi her hepsini ol Hazret-i Kahhâr.

Hep sönmüş asırlar, yanıyor sönmeden ol
Tarihe sorun, kimdir O Nur, hem kim imiş menfur.

Alnında yanan Nur-u Muhammed'di Halîl'in
Yetmezdi gücü, bakmağa her çeşm-i alîlin.

Görseydi Resûlün O güzel Nurunu, nemrud
Yakmazdı o dem, nârını ol kâfir-i matrud.

Bir sivrisinek öldürüyor o şâh-ı cihânı, (!)
Atmıştı Halîl'i âteşe, çünki o câni.

Bir perde açıp söyledi Hak gizli Kelâmdan,
Ol âteşe bahseyledi hem Berd u Selâmdan.