Page 217 - Risale-i Nur - Sikke-i Tasdik-i Gaybi
P. 217

[Risale-i  Nurun  Has  Şâkirdlerinden  ve  ehemmiyetli  eski  mual-
               limlerden ve Îmanı kuvvetli olan büyük Muallimleri temsîl eden
               Hasan  Feyzi'nin  Sikke-i  Tasdîk-i  Gaybî'den  aldığı  bir  ilhamla
               Risale-i Nur hakkında ve O Nurun Menba'ı ve Esası olan Nur-u
               Muhammedî (A.S.M.) ve Hakikat-ı Kur'an ve Sırr-ı Îman târifin-
               de bu Kasideyi yazmış:]







                 نور ِ   فاَكلا هِر  َ ْ      رون متم للّٰاو  مه ِ   ها  وفاب  ِ  ه  ا   للّٰ     رون اءوف   ْط   يل    نودي    ري ُ
                                                                     ِ
                                     ِ
                                                                 ِ
                                                     ِ
                                               ِ
                                ِ  ه     َلو   و   َك
                                                    َ
                                       ُ ُ ه
                                   ُ
                                                                       َ ُ
                                                  َ ْ
                                              ْ َ
                      ْ َ
              َ ُ
                                                                    ُ
                                                          َ ُ ُ

                       Ahmed yaratılmış O büyük Nur-u Ehadden
                       Her zerrede Nurdur, O Ezelden hem Ebedden.

                       Bir Nur ki odur hem yüce hem Lâyetenâhi
                       Ol Fahr-i Cihan Hazret-i Mahbub-u İlâhî.

                       Parlattı cihanı bu güzel Nur-u Muhammed (A.S.M.)
                       Halkolmasa, olmaz idi bir zerre ve bir ferd.

                       Ol Nuru ânın, her yeri her zerreyi sarmış
                       Baştan başa her dem bu kesif zulmeti yarmış.

                       Bir Nur ki odur sâde ve hem Lâyetezelzel
                       Âri ve berî cümleden üstün ve mükemmel.

                       Bir Nur ki bütün zerrede o nümâyân,
                       Bir Nur ki verir Kalblere hem Aşk ile Îman.

                       Bir Nur ki eğer olmasa ol Nur hele bir an
                       Baştan başa zulmette kalır hem de bu ekvan.

                       Bir Nur ki değil öyle muhat, hem dahi mahsur..
                       Bir Nur ki eder Kalbi de pürnur, çeşmi de pürnur.
   212   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222