Page 267 - Risale-i Nur - Şualar
P. 267
BU SUREYE AİD BİR NÜKTE-İ İ'CAZİYENİN HAŞİYESİDİR:
Nasıl bu Sure, beş Cümlesinden dört Cümlesi ile bu asrımızın dört
büyük şerli inkılablarına ve fırtınalarına mana-yı işarî ile bakar; aynen
öyle de, dört defa tekraren ٌ ِرشٌن ِ ٌ م -şedde sayılmaz- Kelimesiyle Âlem-i
َ
ِّ ْ
İslâmca en dehşetli olan cengiz ve hülâgu fitnesinin ve Abbasi
Devleti'nin inkıraz zamanının asrına dört defa mana-yı işarî ile ve
makam-ı cifrî ile bakar ve parmak basar. Evet -şeddesiz- ٌ ِرش beşyüz
َ
ِّ
ِ
(500) eder; ٌنم doksan (90)dır. İstikbale bakan çok Âyetler, hem bu
ْ
asrımıza hem o asırlara işaret etmeleri cihetinde, istikbalden haber veren
İmam-ı Ali (R.A.) ve Gavs-ı A'zam (K.S.) dahi, aynen hem bu asrımıza,
ِ
ِ
hem o asra bakıp haber vermişler. ٌبق ٌ وٌ اذاٌ ٍقساَغ Kelimeleri bu
َ
َ
َ َ
ِ
ِ
ٍ
zamana değil, belki ٌقس اَغ binyüz altmışbir (1161) ve ٌبقوٌ اذا
َ
َ
َ َ
sekizyüzon (810) ederek, o zamanlarda ehemmiyetli maddî manevî
şerlere işaret eder. Eğer beraber olsa, Miladi bin dokuzyüz yetmişbir
(1971) olur. O tarihte dehşetli bir şerden haber verir. Yirmi sene sonra,
şimdiki tohumların mahsulü ıslah olmazsa, elbette tokatları dehşetli
olacak.
* * *