Page 96 - Risale-i Nur - Şualar

Yedinci Şua

Âyet-ül Kübra

MÜHİM BİR İHTAR VE BİR İFADE-İ MERAM

Bu ehemmiyetli Risalenin, herkes herbir mes'elesini anlamaz.
Fakat hissesiz de kalmaz. Büyük bir bahçeye giren bir kimsenin, o
bahçenin bütün meyvelerine elleri yetişmez. Fakat, eline girdiği
mikdar yeter. O bahçe yalnız onun için değil, belki elleri uzun olan-
ların hisseleri de var.

Bu Risalenin fehmini işkal eden beş sebeb var:

B i r i n c i s i : Ben kendi müşahedatımı kendi fehmime göre ve
kendim için yazdım. Sair Kitablar gibi başkalarının fehmine ve
telakkisine göre yazmadım.

İ k i n c i s i : İsm-i A'zam Cilvesiyle Tevhid-i Hakikî a'zamî bir
surette yazıldığından, mes'eleleri hem gayet geniş, hem gayet derin
ve bazan çok uzun olduğundan, herkes birden ihata edemez.

Ü ç ü n c ü s ü : Herbir mes'ele büyük ve uzun bir Hakikat
olması sebebiyle, Hakikatı parçalamamak için bazan bir sahife veya
bir yaprak birtek Cümle olur. Birtek delil hükmünde çok mukad-
demat bulunur.

D ö r d ü n c ü s ü: Ekser mes'elelerinin her birisinin pek çok
delilleri ve hüccetleri bulunduğundan; bazan on, bazan yirmi delili
birtek Bürhan yapmak cihetiyle mes'ele uzunlaşır; kısa fehimler
kavramaz.