Page 37 - Türk'ün Yüksek Seciyesi
P. 37

[tÜâÇlt{çt ;TwÇtÇ b~àtÜ<




                    baflka bir Millet yoktur. Türkler daima soylar›yla iftihar eder-
                    ler, vatanlar›na ve dillerine çok baa¤l›d›rlar. Düflmanlar› esir
                    al›nca onlara iyilik ve ikram eder, alicenapl›k gösterirler."  15

                  Türk tarihinin anlat›ld›¤› bir kaynakta, o ça¤larda, ‹slam dünya-
               s›n›n Türkler'e yaklafl›m› flöyle anlat›l›r:


                    " "Araplar Maveraünnehir'e geldikleri zaman Türkler'in yük-
                    sek ahlaki meziyetlere, büyük bir idarecillik ve askerlik maha-
                    retine sahip olduklar›n› görmüfllerdi. Bunlar›n flöhreti ta uzak
                    ‹slam beldelerinne kadar yay›l›yor, herkes Türkler'den bah-
                    sediyordu. Müslümanlar aras›nda, Türkler ‹slamiyet'e gir-
                                                                        -
                    dikleri takdirde art›k hiçbir gücün ‹slam'a karfl› ç›kamaya-
                    ca¤› inanc› do¤mufltu. Nitekim birçoklar› vaktiyle Hazreti
                                                        r
                    Muhammed'in Türkler'le ilgili övgülü ve müjdeli sözler söyle-
                    di¤ini rivayet ediyyor, hatta baz› Kuran ayetlerinde Türkler'in
                                           16
                    ima edildi¤i söyleniyordu."





                                 ‹slamiyet ve Türkler


                  Türkler, ‹slam'› hiçbir zorlama olmaks›z›n ve büyük bir içtenlik-

               le kabul ettiler. Bu, tüm tarihçilerin kesinlikle üzerinde ittifak et-
               tikleri bir konudur. Böyle bir geliflmede, onlar›n Gök-Tanr› dinle-
               riyle Müslümanl›k aras›nda birtak›m benzerliklerin bulunmas›
               önemli rol oynam›flt›r.

                  Eski Türkler, inand›klar› yarat›c›y› "Tengri" olarak isimlendiri-
               yorlard›. Tanr›'n›n tek oldu¤una ve herfleyi yaratt›¤›na inan›yor-
               lard›. Öldükten sonra, iyi insanlar›n "uçma¤" denilen cennete, kö-

               tülerin ise "tamu" olarak adland›r›lan cehenneme gideceklerini
               düflünüyorlard›. Kadere inan›rlard›. ‹bn-i Fadlan'›n yazd›klar›na




                                             3 35
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42