Page 49 - Risale-i Nur - Muhakemat

BİRİNCİ MAKALE 51

dimağları kabul etmeyecek gibi göründüler. Fakat asıl sebeb başka
garaz olmak gerektir. Güya göz yummakla gündüzü gece veya
üflemekle güneşi söndürmeye ihtimal vermek gibi bir hareket-i
mecnunanede bulundular. Güya onların zannınca küreviyet-i arza
hükmeden, Dinde çok mesaile muhalefet ediyor. Onu bahane ederek
büyük bir iftirayı ettiler. O derecede kalmadı. Vesveseli ezhanı,
iftiranın büyümesine müsaid bir zemin bulduklarından, iftirayı o

derece büyüttüler ki; Ehl-i Diyanetin hakikaten ciğerlerini dağdar ve
Ehl-i Hamiyeti, gerd-i terakkiyatından me'yus ettiler. Lâkin bu hal
büyük bir Derstir. Beni ikaz etti ki: Cahil dost, düşman kadar
zarar verebilir. Öyle ise şimdiye kadar yalnız düşmanın tarafına
bakıp eldeki Elmas Kılınçla onların tefritlerini kırardım; fakat şimdi
mecburum: Öyle dostların terbiyeleri için, onların avamperestane ve
ifratkârane olan hayalâtlarına, O Kılıncı bir derece iliştireceğim.
Eğer çendan böyle şahsî şeylerin böyle mebahisatta zikirleri lâzım
değildir. Fakat şahsiyette kalmadı. Medreselerin hayatlarına taalluk
eder bir mes'ele-i umumî hükmüne geçti. O zahirperestler emin
olsunlar ki, sa'yleri beyhudedir. Şimdiye kadar böyle avamperestane
safsatalar ile bizi cahil bıraktılar. Bundan sonra bizi cahil bırakmakla
cehlimizden istifade etmek istiyorlar. Olmaz ve olamaz; Medreseler
hayatlanacaktır vesselâm...

Hem de zahiriyyunun efkârını teşviş eden ve hayalâtını

intizamdan çıkaran Sıdk-ı Enbiyanın delaili yalnız hârikulâdelerde
münhasır olduklarını itikad etmeleridir. Hem de Peygamberimizin
cümle Hali veya ekseriyeti, Hârika olmak itibar etmeleridir. Bu ise,
vücud müsaade etmediği için mütehayyelâtları intizam bulamıyor.