Page 368 - Risale-i Nur - Barla Lahikası

370 YİRMİYEDİNCİ MEKTUBDAN

(Abdurrahman Tahsin'in fıkrasıdır)

Ey yüce Üstad!

Risale-i Nur Dairesi içine kabul ve bu Âb-ı Kevser-i Hayat ile
Menba'-ı Feyz-i İman, gayet değerli ve kıymetdar bu ebedî Ders ile,
kendimi daima mes'ud ve bahtiyar addediyorum. Yalnız Sür'at-i
Kalemim olmadığından, yazıyı biraz te'hirinden müteessirim. Sehil ve
muvaffakıyetime hayırlı Dualarınızı rica eder, kemal-i edeble Ellerinizi
öperim, muhterem Üstadım.

Rûz sâim, leyl kaim,
Çû Makam-ı Âşıkan
Leyle-i Nısf-ı Regaib,
Târik-i dünya ve tâib.

Naşir-i Risale-i Nur,
Bediüzzaman muhibb-i Bâz-ı Geylan.
Ey Ferîd-i Asr-ız Zaman
Sensin Hakîm-i Kalbân.
Fakir Talebeniz
Abdurrahman Tahsin

* * *
(Ahmed Nazif'in bir parça Mektubundandır)

Maddî ve manevî borcumuz olan Hizmetleri îfadan kendimizi
çekmek, hissizlik ve bîganelik fıtratımızda ve yaradılışımızda yoktur ki
kalalım. Madem Cenab-ı Hâlık-ı Rahîm bizleri insan yaratmıştır.
İnsanlığın emrettiği Vezaifin binde birini dahi îfa edemediğimiz halde
büsbütün nasıl bîgane kalalım.

Bu hususta mazur görmenizle beraber, azimkâr ve cefakâr ve
fedakâr ve hadsiz mütehammil, garib ve kudsî ve aziz bir misafirimiz
olan çok Kıymetli Üstadımızın biz âsi ve günahkârların Kalblerini
Nurlarla doldurduğu halde, mukabil borcumuzu, maneviyata
uzanamadığımızdan ancak değersiz ve kıymetsiz olan maddiyatla
ödeyebiliriz zannıyla teselli bulmaktayız. Af buyurunuz Üstadım..
Dellâl-ı Kur´ân'ın nidalarını işiten hangi Müslüman vardır ki,
kulaklarını tıkasın. Hâşâ.. sümme hâşâ...

Nurlarınızın Şuaı gözlerimizi kamaştırıyor. Kalblerimizi bütün
safiyetiyle Allah'a, Kur´ân'a, ve Resul-i Mücteba'ya (A.S.M.) ve o iki