Page 344 - Risale-i Nur - Tarihçe-i Hayat
P. 344
346 BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ
تا ده ا ل َّش ا ت د ا َ ِ ما ح ْلا روي لا ُّط َ و ت اناويح ْل ا عاونَا عي ِ ْ ج م ق ٰ ُ َ ِّ ِ ِ ا ت ف ا
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ
َ
َ َ َ َ
ُ
َ
ِ ٰ
تامَظتن ُ ْ ْلا م ت ا نوزو مْلا اه َ ِ ِ فئا َطَل و ا ِ َّ َ َ س ي ا ت ِّ ِ ِ و ح اها ق و و ا ه َ َ ُ ٰ َ َ ساوح تاملَكب
ِ
ِ
ِ
ِ
ِ ِ
ٰ َ
َ
َ َ
َ ُ ْ
َ
ِّ
اتٰلا ٰا و ا ئ اض عَا و ا ه حرا و ج ا و ت ازا هج تا م ِ ِ َ تاحي صفْلا
ِ
ِ ِ
ِ ِ
ِ
ِ
ِ
لَكب و
َ
َ
َ َ ْ َ َ َ
َ
َ ٰ ٰ َ َ َ
ٰ
ن ع صلا َ و ِ داجي ْ لاا ِ ةقيق َ ِ ة ح َطا َ ِ ِ َ َ ِ ة ع َظ م ة ا ح َ َ َ تا َ ٰ ْلا ب ل ي غ ِ ةَلم َك مْلا
ِ ِ
داهب
ُّ ْ ِ
َ
ُ َّ
َ
ة ِ قي قح و د صق ِ ْلاب ِي ي تّلا َ و ِزي م ي ْ َّتلا ِ ةقي قح ِ دا ة و رلاْاب عادب ِ و ْا لا َ
ِ
ِ ِ
َ
َ
ْ َّ
َ
ٰ َ َ َ
َ َ
ِ َ ْ
ْ
ر ه ا ِ وص عي ِ ف ت ح ج م ِ ةقي قح ِ َللاد ةيعْط َ َ َ م ع ق ِ ةم ْك حْل ِ ِ ص و ِري اب ْ َّتلا َ ِري و دق َّتلا
ِ ِ
ٰ ة
ْ
َ َّ
َ َ
َ
َ َ ْ ِ َ
َ
ُ
ِ ِ
تاض ب ي نم ةرو ص ح مْل ا ِيْ غْلا ِ ع ة ِون ت مْلا ِ ِ َ َ َ ُ ِ ة مَظ ن ت مْلا
ةفلاختمْلا
َ
ْ ْ َ
َ
ُ ْ َ َ
ُ َ َ
َ
ْ
َ ْ ُ
ِّ
ِ
ةدود ح م ةروصحم ة باشتم ةَلثامتم ت ا رَطق و
ِ
ٰ َ
ْ ُ
َ َ
َ
َ َ
ٰ
َ َ
ُ ْ
َ َ
ُ
ُ
denilmiştir.
Sonra o mütefekkir yolcu, Mârifet-i İlâhiyyenin hadsiz mertebele-
rinde ve nihayetsiz Ezvakında ve Envarında daha ileri gitmek için
İnsanlar Âlemine ve beşer dünyasına girmek isterken, başta Enbiyalar
olarak onu içeriye dâvet ettiler; o da girdi. En evvel geçmiş zamanın
menziline baktı, gördü ki: Nev'-i beşerin en nûranî ve en Mükemmeli
ِ
olan Umum Peygamberler (A.S.), bil'icma' beraber َّلاا َ ٓ ِ َلا ٰلا ه deyip
ه
و
ُ َ
zikrediyorlar; ve parlak ve musaddak olan hadsiz Mu'cizatlarının
Kuvvetiyle, Tevhidi iddia ediyorlar ve beşeri, hayvaniyet mertebesinden
Melekiyet derecesine çıkarmak için, onları Îmân-ı Billâha dâvet ile Ders
veriyorlar gördü. O da, o Nuranî Medresede diz çöküp Derse oturdu.
Gördü ki: Meşahir-i İnsaniyenin en Yüksekleri ve Namdarları olan o
Üstadların herbirisinin Elinde Hâlik-ı Kâinat tarafından verilmiş Nişane-i
Tasdik olarak Mu'cizeler bulunduğundan, herbirinin İhbarı ile beşerden
bir Taife-i Azîme ve bir Ümmet tasdik edip Îmâna geldiklerinden, o
yüzbin ciddî ve doğru zatların İcma ve İttifakla hüküm ve tasdik ettikleri
bir Hakikat
