Page 194 - ทักษะการเรียนรู้ ม.ปลาย
P. 194
185
กิจกรรมที่ 5
ครูและผู้เรียนนั่งสบาย ๆ อยู่กันเป็นกลุ่ม ครูแจกใบงานที่ 5 ที่เป็นกรณีตัวอย่าง เรื่อง
“สู้ไหม” ครูเปิดเทปที่อัดเสียง กรณีตัวอย่างเรื่อง “สู้ไหม” ให้ผู้เรียนฟังพร้อม ๆ กัน ถ้าไม่มีเทปครูต้องอ่าน
ให้ฟังแบบละครวิทยุ เพื่อสร้างบรรยากาศให้ตื่นเต้นตามเนื้อหาในกรณีตัวอย่าง เมื่อครูอ่านจบแล้วก็จะ
พูดคุยกับผู้เรียนในเชิงทบทวนถึงเนื้อหาและเหตุการณ์ในกรณีตัวอย่างเรื่อง “สู้ไหม” เพื่อให้แน่ใจว่าผู้เรียน
ทุกคนเข้าใจถึงเหตุการณ์ในเนื้อเรื่องของกรณีตัวอย่างตรงกัน ไม่ตกหล่น จากนั้นครูจึงเสนอประเด็นก ากับ
กรณีตัวอย่างให้ผู้เรียนน าไปอภิปรายถกแถลง เพื่อหาค าตอบในกลุ่มย่อย
ใบงานที่ 5
กรณีตัวอย่างเรื่อง “สู้ไหม”
“สู้ไหม”
ผมตกใจสะดุ้งตื่นขึ้นเมื่อเกิดเสียงเอะอะ พอลืมตาขึ้นมา เห็นทุกคนยืนกันเกือบหมดรถ “ทุกคน
นั่งลงอยู่นิ่ง ๆ อย่าเคลื่อนไหวไม่งั้นยิงตายหมด” เสียงตวาดลั่นออกมาจากปากของเจ้าชายหน้าเหี้ยม คอสั้น
ที่ยืนอยู่หน้ารถ ก าลังใช้ปืนจ่ออยู่ที่คอของคนขับ
ผมรู้ทันทีว่ารถทัวร์ที่ผมโดยสารคันนี้ถูกเล่นงานโดยเจ้าพวกวายร้ายแน่ หันไปดูด้านหลัง
เห็นไอ้วายร้ายอีกคนหนึ่งถือปืนจังก้าอยู่ ผมใช้มืออันสั่นเทาล้วงลงไปในกระเป๋ ากางเกง คล า .38 เห่าไฟ
ของผมซึ่งซื้อออกมาจากร้านเมื่อบ่ายนี้เอง นึกในใจว่า “โธ่เพิ่งซื้อเอามายังไม่ทันยิงเลย เพียงใส่ลูกเต็ม
เท่านั้นเองก็จะถูกคนอื่นเอาไปเสียแล้ว”
เสียงเจ้าตาพองหน้ารถตะโกนขู่บอกคนขับรถ “หยุดรถเดี๋ยวนี้ มึงอยากตายโหงหรือไง” ผมนึก
ในใจว่า เดี๋ยวพอรถหยุดมันคงต้องให้เราลงจากรถแล้วกวาดกันเกลี้ยงตัว แต่ผมต้องแปลกใจแทนที่รถ
จะหยุดมันกลับยิ่งเร็วขึ้นทุกที ทุกที ยิ่งไปกว่านั้นรถกลับส่ายไปมาเสียด้วย ไอ้พวกมหาโจรเซไปเซมา
แต่เจ้าตาพองยังไม่ลดละ แม้จะเซออกไปมันก็กลับวิ่งไปยืนประชิดคนขับอีก พร้อมตะโกนอยู่ตลอดเวลา
“หยุดโว้ย หยุด ไอ้นี่ กูลงไปได้ละมึง จะเหยียบให้คาส้นทีเดียว”
รถคงตะบึงไปต่อ คนขับบ้าเลือดเสียแล้ว ผมไม่แน่ใจว่าเขาคิดอย่างไร ขณะนั้นผมกวาดสายตา
เห็นผู้ชายที่นั่งถัดไปทางม้านั่งด้านซ้าย เป็นต ารวจยศจ่าก าลังจ้องเขม็งไปที่ไอ้วายร้ายและถัดไปอีก
เป็นชายผมสั้นเกรียนอีก 2 คน ใส่กางเกงสีกากี และสีขี้ม้า ผมเข้าใจว่าคงจะเป็นต ารวจหรือทหารแน่ ก าลัง
เอามือล้วงกระเป๋ ากางเกงอยู่ทั้งสองคน
บรรยากาศตอนนั้นช่างเครียดจริง ๆ ไหนจะกลัวปล้น ถูกยิง ไหนจะกลัวรถคว ่า ทุกคนเกร็งไปหมด
ทุกสิ่งทุกอย่างถึงจุดวิกฤตแล้ว
