Page 136 - จดหมายเหตุ final-2
P. 136

สมัยสุโขทัย

                      ก่อนที่รำชวงศ์พระร่วงจะขึ้นปกครองเมืองสุโขทัยในช่วงปลำยพุทธศตวรรษที่ ๑๘ นั้น รำชวงศ์

                 ี
                                                                     ึ
               ท่มีอ�ำนำจปกครองดินแดนแถบน้คือ รำชวงศ์ศรีนำวน�ำถุม ซ่งมีพ่อขุนศรีนำวน�ำถุมเป็นปฐมกษัตริย์
                                            ี
               ทรงเสวยรำชย์ที่เมืองสุโขทัยและศรีสัชนำลัย พ่อขุนศรีนำวน�ำถุมมีพระรำชโอรส ๒ พระองค์ คือ พ่อขุน
               ผำเมือง ครองเมืองรำด และพระยำค�ำแหงพระรำมครองเมืองสรลวงสองแคว พ่อขุนผำเมืองทรงอภิเษก
               กับพระรำชธิดำของกษัตริย์ขอม และได้รับพระรำชทำนพระนำมว่ำ “ศรีอินทรบดินทราทิตย์”

                                                                                              ึ
               ส่วนพระยำค�ำแหงพระรำมทรงปกครองเมืองสรลวงสองแคว  และมีพระรำชโอรสพระองค์หน่งซึ่งประสูต    ิ
               ที่เมืองสรลวงสองแคว พระนำมว่ำ “สมเด็จพระมหาเถรศรีศรัทธาราชจุฬามุนีศรีรัตนลังกาทีปมหาสวามี

               เป็นเจ้า” ทรงเป็นผู้ที่มีควำมสำมำรถในด้ำนกำรรบ แต่ภำยหลังทรงออกผนวช


                                   ี
                      ภำยหลังจำกท่พ่อขุนศรีนำวน�ำถุมสิ้นพระชนม์ ขอมสบำดโขลญล�ำพงเข้ำยึดเมืองศรีสัชนำลัย
               สุโขทัยไว้ได้  พ่อขุนผำเมืองทรงร่วมมือกับพระสหำยคือพ่อขุนบำงกลำงหำวเข้ำปรำบปรำมและยึดเมือง

               คืนมำได้ส�ำเร็จ พ่อขุนผำเมืองได้ยกเมืองสุโขทัยให้กับพ่อขุนบำงกลำงหำวพร้อมกับพระนำม “ศรีอินทร
               บดินทราทิตย์” พ่อขุนบำงกลำงหำวจึงได้เฉลิมพระนำมเป็น “พ่อขุนศรีอินทราทิตย์” ครองเมืองสุโขทัย

               สืบมำในช่วงเวลำประมำณ พุทธศักรำช ๑๗๙๒


                                                                 ี
                      ในช่วงท่พ่อขุนศรีอินทรำทิตย์ครองเมืองสุโขทัยน้ พระยำค�ำแหงพระรำมแห่งรำชวงศ์ศรีนำว
                              ี
               น�ำถุมยังคงปกครองเมืองสรลวงสองแควอยู่ ต่อมำภำยหลังจำกที่ พ่อขุนรำมค�ำแหงเสด็จขึ้นครองรำชย์
               จึงทรงรวบรวมและยึดดินแดนของรำชวงศ์ศรีนำวน�ำถุมเข้ำมำเป็นอำณำเขตของเมืองสุโขทัยด้วย ดังนั้น
               เมืองสรลวงสองแควจึงเป็นส่วนหน่งของอำณำจักรสุโขทัยในช่วงเวลำน้ สันนิษฐำนว่ำเหตุกำรณ์น้เกิดข้นก่อน
                                                                                                  ึ
                                           ึ
                                                                        ี
                                                                                              ี
               พุทธศักรำช ๑๘๓๕ เป็นช่วงเวลำก่อนกำรสร้ำงศิลำจำรึกหลักที่ ๑

                                                                                              ี
                           ิ
                      จำกส้นรัชกำลพ่อขุนรำมค�ำแหง เมืองต่ำง ๆ ได้แยกตัวเป็นอิสระ พระมหำธรรมรำชำท่ ๑ (ลิไทย)
                ึ
               ซ่งเป็นพระมหำอุปรำชครองเมืองศรีสัชนำลัยอยู่ ทรงต้องยกกองทัพเข้ำปรำบปรำมและรวบรวมเมือง
                                      ึ
               ให้เป็นปึกแผ่นอีกคร้งหน่ง และทรงย้ำยมำประทับท่เมืองสรลวงสองแคว (พิษณุโลก) ระหว่ำง
                                  ั
                                                                ี
               พุทธศักรำช ๑๙๐๕ ถึง ๑๙๑๑ เป็นระยะเวลำ ๗ ปี เพ่อควบคุมและป้องกันกำรรุกรำนจำกอำณำจักรอยุธยำ
                                                           ื
               จึงท�ำให้เมืองพิษณุโลกมีควำมส�ำคัญในฐำนะศูนย์กลำงกำรปกครองและเป็นศูนย์กลำงกำรติดต่อค้ำขำย
               ที่ส�ำคัญในแถบภำคเหนือ













          ๑๓๖
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141