Page 107 - ZMIROT - VIZNIK VEC

‫א געשריי טאטע‬

‫אוטערן בלויען הימל‪ ,‬רוהיג אהן געטומל‪,‬‬
‫פארט זיך א שיפעלע אמאהל‪ ,‬פון קובנא קיין ארץ ישראל‪,‬‬
‫ר' ישעי'‪ ,‬פון די חבריא‪ ,‬מיט צוויי קינדערלעך שלמה'לע און לאה‪,‬‬

‫זיין רעבעצין געפארן פאראויס‪ ,‬טרעפן פאר זיי א הויז‪,‬‬
‫אין ישוב הישן זיך זיין משתקע‪,‬‬

‫דער שיפעלע די קליינע‪ ,‬אונטער די זון די שיינע‪,‬‬
‫שוין אדורך רוב וועג כמעט‪ ,‬מ'קומט שוין אהן אין א קורצע צייט‪,‬‬

‫פלוצלינג א שטורעם געזונטן‪ ,‬שרעקליכע שטארקע ווינטען‪,‬‬
‫די קליינע שיפעל הייבט שוין אהן צו זינקען‪,‬‬

‫די שיף צושפאלט זיך אויף צוויי‪ ,‬א יאמעליך געשריי‪,‬‬
‫מענטשען הייבן אהן זיך דערטרינקען‪,‬‬

‫ר' ישעי' לאט אפ אלעסדינג‪,‬‬
‫כאפט די קינדערעך שנעל און פלינק‪,‬‬

‫אין גרויסן ים ער געט שפרינג‪,‬‬
‫מיט ביידע קינדער שווימען איז נישט גרינג‪,‬‬
‫ווינטען ארום און ארום‪ ,‬כוואליעס אומעטום‬

‫ער שרייט און וויינט 'קראתיך ממעקים'‪,‬‬

‫ביי יעדע כוואליע ער טינקט זיך‪ ,‬די וואסער אין מויל שלינגט זיך‪,‬‬
‫ער זאגט שוין ווידוי איידער ער זינקט זיך‪,‬‬

‫צוזאמען מיט די קינדער באלד ער דערטרינקט זיך‪,‬‬
‫אבער די מחשבה לויפט געשווינד‪,‬‬

‫אפשר ראטעווע איך כאטש איין קינד‪,‬‬
‫סאיז א שווערע החלטה‪ ,‬אבער ער צווינגט זיך‪,‬‬

‫קט‬