Page 96 - ZMIROT - VIZNIK VEC
P. 96
ער גייט ,ער גייט ,פונקט ווי צום טויט,
ער שטייט שוין ביים טויער ער עפענט איהר ברייט,
ער קוקט אריין און זעהט דעם שיין,
ער שמעקט די וויין ער וויל שוין אריין,
"אמר רבא! אמר רב פפא!"
זעט ער איין אותיות פלוצלינג אין וועג,
זיי וואונקן ,זיי רופן און ריידן מיט שרעק
"וואס טוט איהר ,ר' יעקב ,שנעל לויפט אוועק"!
קלאפן פויקן שפילן דזשומבלעס ,אויבן אן עס זיצט די כלה ,
יאקאב,
און בריליאנטן פינקלען ארום איהר.
און איהר פאטער מיט איהר מוטער און די מחותנים אלע,
יאקאב,
זענען שוין געגאנגען ברענגען דיר.
און ווייט אויף די הויכע בערג אין דער פונסטערע נאכט,
קריכט א מענטש דארט אויסגעצויגן מיט די אויגן צוגעמאכט.
ביי די זייטן ,טיפער אפגרונט אויף'ן קרבן גרייט,
יאקאב האט פאר זיי נישט מורא און זיין הארץ איז פול מיט פרייד.
נאר איין וועג עס האט די תורה און דאס איז דער וועג,
בעסער דא צושמעטערט ווערן און פון תורה נישט אוועק!
נישט דא קיין זאך וואס קען אפשרעקן דעם ערליכן איד,
אז ער גייט נאר אין ג-ט'ס וועגן ,גייט ג-ט מיט איהם און ער היט.
צח