Page 149 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 149
พลงที่ี�สูร้างความเปลี�ยนแปลง 149
ั
�
ในแบบเดียวกับผม มันที่ำาให็้ผมนำาตาไห็ลแม้แต�ในตอนที่ี�ผมเขียนถึง
พวกเขาและนึกถึงพวกเขา...
ความคิดเห็็นของอนุศิาสูกเร้อนจำาคนน�นที่ี�คุณเขียนถึง มันเป็นอะไรที่ี�
ั
น�าเจ็บปวดมาก แม้แต�กับผมในตอนที่ี�ได้อ�านมัน [ใน ผมไม่อยากเป็็น...เด็็ก
็
ั
ั
เหลืือขอ ผมเขียนเล�าเกี�ยวกบอนุศิาสูกที่�านห็นึ�งที่ี�มาเยี�ยมสูถาบนลีแอบบี
และพูดว�า ในความคิดของเธอ ทีุ่กคนที่ี�อย�ในเร้อนจำาสูมควรแล้วที่ี�ต้องไป
ู
ั
ู
อย�ที่ี�น�น] ผมนึกออกเลยว�าคำาพูดนี�ที่ำาให็้ใจคุณเจ็บปวดแค�ไห็น ขณะที่ี�อย� ู
ในบ้านสูงเคราะห็์เด็กชายกับพวกเด็กๆ คนอ้�นจำานวนมากที่ี�ไม�ค�อยถูกกับ
ั
กฎห็มายน�น อะไรๆ ที่ี�เกิดขึ�นที่ี�น�นค�อนข้างประห็ลาด... สูิ�งเลวร้ายต�างๆ
ั
ที่ี�โห็มกระห็นำ�าเข้ามาในชีวิตของผมเป็นเวลาห็ลายปี และโดยคนห็ลายต�อ
ห็ลายคน เริ�มแสูดงออกมาเป็นพฤติกรรมต�อต้านสูังคมและการกระที่ำาผิด
ั
กฎห็มายต�งแต�ก�อนที่ี�ผมจะเป็นวัยรุ�นเสูียอีก ผมไม�คิดว�าผมต้องโน้มน้าว
ู
ให็้คุณเช้�อเลยว�า คนห็ลายคน ห็ร้ออาจจะคนสู�วนให็ญ�ที่ี�อย�ในเร้อนจำา จริงๆ
ั
ู
ั
แล้วต้องอย�ที่ี�น�นบนรากฐานของอาชญากรรมของคนอ้�น และสูัดสู�วนน�น
ู
ก็เพิ�มขึ�นอย�างชัดเจนในบรรดาเยาวชนผ้กระที่ำาผิด คำาพูดของอนุศิาสูก
ั
�
ที่�านนนช�างห็�างไกลจากชีวิตจริงของคนห็ลายๆ คนเห็ล้อเกิน...
ี
ุ
ี
ี
�
ลูกชายของผมตอนน�อายยสูิบสูามปี และมันนากลัวที่�ได้เห็็นเด็กห็ลายคน
�
ที่ี�ผมที่ำางานด้วยในเร้อนจำานีมีอายุน้อยกว�าเขาเสูียอีก เร้�องราวของพวกเขา
�
ช�างเห็ม้อนกับเร้�องของผมและคุณมากเห็ล้อเกิน และบางครั�งผมก็เห็็น
พระเจ้าที่รงกระที่ำาการอศิจรรย์ในการเยียวยาพวกเขา เช�นเดียวกับที่ี�ผมได้
ั
ั
พบกับการอศิจรรย์ที่ี�เยียวยาชีวิตของผมเอง และเม้�อการเยียวยาเกิดขึ�น
็
เขากเลิกก�ออาชญากรรม...
ั
คนอย�างพวกเราที่ี�พระเจ้าที่รงช�วยให็้รอดจากความพินาศิยบเยิน และ
ชีวิตที่ี�เก้อบพังที่ลายไปแล้วนี�แห็ละ ที่ี�กลับกลายเป็นคนที่ี�วิ�งกลับเข้ามา
ยังโลกแห็�งความเจ็บปวดที่ี�เราเคยผ�านมาเพ้�อไปช�วยเห็ล้อผู้อ้�น ดังเช�นที่ี�
ั
้
ผ้รบใช้ของพระเจาบางคนได้กระที่ำาเพ้�อพวกเรามาก�อน
ู
