Page 18 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 18

18  ใครๆ กอยากเป็น...ลกรัก
                          ็
                                   ู

                                                             ิ
                                            ่
                                                                ่
                             �
                                  �
                ได่้กลายเป็็นพ่่น้องที่ผมไม่เคยมมาก่อน และผมก็เรั�มมความป็รัารัถนา
                                  ่
                  ั
                                                                       �
                                          ั
                                                           �
                                                           ื
                อนแรังกล้าที่จิะแบ่งป็ันความรักของพ่รัะเยซูแก่ผู้อน ผมรัู้ว่าส�งน้สามารัถ
                           �
                                                                    ิ
                           ่
                เป็ล�ยนแป็ลงชิ่วิตได่้
                    ่
                                                                            ั
                                                         ั
                                                              ็
                      ห์ากจิะกล่าวอย่างเฉพ่าะเจิาะจิง สถาบนลแอบบเป็็นสถานที่อน
                                                                           ่
                                                           ่
                                                                           �
                                                                 ่
                      �
                      ่
                          ำ
                                    ิ
                                                 ิ
                                                    ่
                                                                   ่
                                                                    ุ
                              ั
                                                                   �
                                                                          ั
                                                                              ู
                ยอด่เยยมสาห์รับการัเตบโตในฐานะครัสเตยน เพ่รัาะเวลาที่คณอาศยอย่
                                                     ู
                ในชิุมชินน้� คุณจิะไม่สามารัถเก็บซ่อนความรั้สึกห์รัือเสแสรั้งอะไรัได่้เลยผม
                        ู
                          �
                          ื
                                           ั
                    ่
                                                         ื
                             ิ
                ได่้เรัยนรั้เรัองวนยในตนเอง (ตวอย่างเชิ่นการัตนนอนตรังเวลา และการั
                               ั
                                                         �
                                                                             ึ
                                                                 ิ
                                        ื
                                                       ำ
                เตรัยมตวอย่างเห์มาะสมเมอถงครัาวที่ต้องนาป็รัะชิมอธิษฐาน) รัวมถง
                                                             ุ
                                                  ่
                                        �
                                           ึ
                                                  �
                        ั
                    ่
                                        ั
                                                      ่
                                            ั
                เรัองความอด่ที่นและความรัก น�นเป็็นตอนที่พ่รัะเจิ้าได่้ป็รัะที่านของขวัญ
                                                      �
                  �
                  ื
                        ่
                                                  ่
                                ่
                  ่
                           ึ
                                               ิ
                ที่�ยอด่เย�ยมข�นไป็อกแก่ผม อันเป็็นส�งที่�ผมโห์ยห์ามาตลอด่ คือใครัสักคน
                ที่�เป็็นคนพ่ิเศษสาห์รัับผม และเป็็นคนที่�รัักผมอย่างที่�ผมเป็็น
                              ำ
                  ่
                                                            ่
                                                  ่
                                      �
                                                              ็
                                                ่
                                                �
                                      ่
                                                     ั
                                ั
                                  ิ
                                                          ่
                                                          �
                      ผมได่้พ่บกบจิลเลยนในชิ่วงที่เธิอพ่กอย่ที่ลแอบบเป็็นเวลารัาวๆ
                                                         ู
                                                           ่
                                                                 ่
                                           ่
                                                                      �
                                                                      ่
                สองสามเด่อนในฐานะ “แขกที่มาชิวยงาน” ซ�งห์มายถงคนที่มาพ่กอย่   ู
                                           �
                                                                          ั
                                                         ึ
                                               ่
                                                                ึ
                          ื
                                                ั
                                            ่
                และที่างานรั่วมกบชิมชินน้แต่เพ่ยงชิ�วครัาว เรัามักจิะไป็เด่ินเล่นด่้วยกน
                               ั
                                 ุ
                                       �
                     ำ
                                                                            ั
                                                        ึ
                  ่
                                                                ิ
                ที่�เนินเขาและชิายห์าด่ เม�อเรัารั้จิักกันมากข�น ผมเรั�มตรัะห์นักได่้ว่า
                                             ู
                                        ื
                ความรั้สกมนมากกว่าความเป็็นเพ่อนเสยแล้ว ผมไม่กล้าขอคบกบเธิอ
                        ึ
                           ั

                                                   ่
                                                                         ั
                                              �
                      ู
                                              ื
                                                �
                                                ั
                ผมบอกเธิอว่าผมไม่สามารัถที่ำาเชิ่นนนได่้เว้นแต่เธิอจิะสัญญาว่าน้�จิะเป็็น
                                                                         ั
                เรัองจิรังจิง ผมกลวที่จิะเจิบป็วด่และผด่ห์วงอกถ้าป็ล่อยให์้ตวเองรักใครั
                                                        ่
                                   ่
                                   �
                       ิ
                         ั
                  �
                                                 ิ
                  ื
                                                                    ั
                                                     ั
                                 ั
                                       ็
                               �
                แต่ลกๆ แล้วเรัาที่ังสองต่างรัู้ด่่ว่าความรัู้สกที่่เรัาม่ต่อกนนันมนพ่เศษมากๆ
                                                                  ั
                                                  ึ
                                                                     ิ
                                                                �
                    ึ
                                                             ั
                                                     �
                                                                 ่
                                                                 �
                                                                    ั
                                           ั
                                �
                      บางอย่างที่เรัามเห์มอนกนคอภูารัะใจิอันแรังกล้าที่จิะรับใชิ้พ่รัะเจิ้า
                                    ่
                                       ื
                                              ื
                                ่
                          ั
                        ู
                                    ิ
                            �
                            ั
                                   ุ
                     ่
                     �
                จิลเลยนรั้ตวตงแต่อายสบสป็ีว่าพ่รัะเจิ้าป็รัะสงค์ให์้เธิอเป็็นศาสนาจิารัย์ แต่
                  ิ
                                       ่
                                       �
                ตอนนนศษยาภูบาลของเธิอไม่เห์นด่้วยในเรัองศาสนาจิารัย์สตรั ก่อนถง
                      �
                                                                             ึ
                                                                      ่
                      ั
                                             ็
                                                      ื
                                                      �
                        ิ
                              ิ
                                                          ู
                เวลาที่เธิอต้องกลบบ้านที่เซาแธิมป็์ตน เรัากรั้แล้วว่าเรัาต้องการัจิะ
                                                         ็
                                                  ั
                                       �
                                ั
                      ่
                      �
                                       ่
                แต่งงานกัน
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23