Page 29 - การบริหารจัดการน้ำ

เกษตรทฤษฎีใหมอาศัยน้ำชลประทาน (เติมน้ำได) การทำทฤษฎีใหมสามารถยืดหยุนปรับสัดสวน
ี่
การใชพื้นทใหมีความเหมาะสมตามสภาพพื้นที่ เชน พื้นที่ภาคใต ที่มีฝนตกชุกกวาภาคอื่น หรือพื้นที่ที่มีแหลงน้ำ
มาเติมได หรือมีระบบชลประทานเขาถึง สัดสวนของสระน้ำอาจเล็กลง แลวเพิ่มเติมพื้นที่ปลูกไมผล พืชไร
พืชผักแทน โดยอาจแบงพื้นที่ออกเปน 4 สวน ตามอัตราสวน 16 : 24 : 50 : 10

ที่ดอน จัดเปนพื้นที่สำหรับปลูกไมผล
เลี้ยงสัตว และที่อยูอาศัย

ที่ลุม จัดเปนพื้นที่ทำนาขาว แปลงผัก
และสระน้ำ

ทฤษฎีใหมขั้นตน การจัดสรรที่อยูอาศัยและทำกิน

“การผลิตเปนการผลิตใหพึ่งตนเองไดดวยวิธีงายๆ คอยเปนคอยไปตามกำลังใหพอมีกินไมอดอยาก”
(พระราชดำรัส เมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2537)

โดยใหแบงพื้นที่ซึ่งเฉลี่ยแลวเกษตรกรไทยมีเนื้อที่ถือครอง 10 - 15 ไร/ครอบครัว โดยแบงออกเปน 4 สวน

คือ แหลงน้ำ : นาขาว : พืชผสมผสาน : โครงสรางพื้นฐานในอัตราสวน 30 : 30 : 30 : 10 ดังนี้
สวนแรก รอยละ 30 ใหขุดสระกักเก็บน้ำในฤดูฝน เพาะปลูก

และเสริมการปลูกพืชในฤดูแลงไดตลอดป ทั้งยังใชเลี้ยงปลา ปลูกพืชน้ำ
และพืชริมสระ เพื่อการบริโภค และเพิ่มรายไดใหกับครอบครัวอีกทางหนึ่ง
โดยพระราชทานแนวทางการคำนวณวาตองการน้ำ 1,000 ลูกบาศกเมตร
ตอการเพาะปลูก 1 ไร โดยประมาณ และบนสระน้ำสามารถสรางเลาไก

เลาเปด และเลาสุกร เพิ่มดวยก็ได

ประมวลสาระนารูเรื่อง “น้ำ” 29