Page 33 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>

~ ๓๓ ~

ดว ยการเรยี นการสอนสวนใหญก็มกั จะอยทู ่บี รรดาผูช าย และผูห ญงิ ที่จะสนใจเรยี นอาน
เขียนกจ็ ะมแี ตเ จาหญงิ ตนเดยี วเทานั้น

แตน ้นั กน็ ับเปน ความโชคดี ท่ีฟา หอคาํ ไมไ ดเฉลยี วใจในเร่ืองน้ี ทําใหบวั ไหลก็
ตอ งพาฟาหอคาํ ไปเดินตลาด เพือ่ ซือ้ ของ

ตลาดกลางเวยี งน้ัน ยังคงคกึ คกั ดว ยพอคาจากหลายทห่ี ลายทางเดนิ ทางมาคาขาย
ไมวาจะเปน พอ คา หอ ทเี่ ดนิ ทางมาจากยนู าน หรอื พอ คาไทยใหญทีม่ าเปนขบวนงวั ตาง
หรอื แมแ ตจ ากเมืองตางๆ ในรอบบา นลานนา กม็ าคาขายในเมืองนี้ นับวา เชยี งใหมเ ปน
ชุมทางในการคาขายสําหรบั เมืองในหุบเขาเชน น้ี ของท้ังหลาย นํามาแบขายกับดนิ หรือ
ดีหนอ ย กต็ ้ังไวท ท่ี ายลอเกวยี น มีขา วของหลากหลายชนิด ทั้งของกนิ ของใช ของใหญ
ของเลก็ มีใหเ ลือกทกุ อยา ง บา นนเ้ี มืองน้ีจงึ อดุ มสมบรู ณแ ละมคี วามม่ังค่งั และเจริญมา
หลายชั่วราชวงศ สบื แตพระญามงั รายมาสรา งแปลงเวยี งเชียงใหมแ หงนี้

บัวไหลกท็ าํ ทา ทําทางดูกระดาษแลว เดินหาซือ้ ของ น่ันนิดนห่ี นอ ย สวนใหญ
แลว กเ็ ปน ของท่บี รรดาเพอ่ื นฝูงในคมุ หลวงฝากมาท้ังนัน้ และหมากไมอ กี เล็กนอ ย

สวนฟา หอคาํ ไดปน ทองฝงแกว มณหี ลายสี ไวท่ีหวั จึงนาํ ปน นี้นาํ ไปฝากใหเจา
หญงิ ผเู ปนคูหมั้น บัวไหลจงึ เปน ส่อื กลางในคร้ังน้ี

จะวาไปแลว ฟา หอคาํ ยองหว ยก็รกั และเทดิ ทูนเจา หญิงไมน อ ย หากจะตัดใน
เร่อื งของนิสัยเจายศเจา อยางและถือตวั ออกไปแลว บวั ไหลกเ็ หน็ วาฟา หอคาํ ยองหว ย ก็
เปน ชายท่ีนา นบั ถือคนหน่งึ ซึง่ ปถุ ุชนคนหนึ่งๆ นน้ั ก็ยอมที่จะมขี อดีและขอเสยี อยู ไมมี
ใครทจี่ ะดีไดเตม็ รอ ย หรือเลวไดเ ตม็ รอ ย ชีวติ ทุกคนลว นเปนสีเทา แลวแตว า จะเขมจะ
จางมากนอ ยตา งกันกเ็ ทาน้ันเอง

หลงั จากทีเ่ ลอื กของไดเ ปน ทเ่ี รยี บรอยแลว ฟา หอคําและอา ยคาํ ก็แยกยา ยกนั กลับ
แตบ ัวไหลยังมีธรุ ะอีกประการหน่งึ ซง่ึ ยังคงกระทาํ ไมส าํ เร็จ

เมือ่ ฟาหอคาํ และอา ยคําแยกจากจบลบั สายตาไปแลว บวั ไหลจึงเวน ระยะไวอ ีก
ชวงหนงึ่ จากนน้ั จงึ ลดั เลาะไปยังสถานทอี่ กี แหง หนง่ึ ทนั ที