Page 28 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>

~ ๒๘ ~

วนั นี้บวั ไหลลดั เลาะออกทางประดูดานหนา เวยี งแกว เพอ่ื ไปยงั ตลาดกลางเวยี ง
พอเลีย้ วออกนอกประตเู วยี งแกว เทา นัน้ ก็ชนโครมเขากับรางหนึ่ง จนบัวไหลลม ลงจน
รอ งลนั่

“วา ยยยยยย..”
“โอ สูมาโตย” เสยี งทักออกสาํ เนียงภาษาโยนเชยี งใหมแปรง ๆ ออกบา ง เม่ือเห็น
หนา ชดั เจนจึงทกั ออกไปวา “อาว...ที่แทบวั ไหล”
“อา ยคาํ ...” บัวไหลอทุ านไดเพยี งน้ัน พรอมทง้ั ตะเกยี กตะกายลุกขน้ึ แลวควา
ตะกรา เขา มาถอื “ก็เดยี ววาเปน ใผ ทแี่ ตก็อา ยคํา ลุกไปมาไหนแตเ จาจกี้ าหานีเ่ จา”
“กอ็ อกไปแอว กาดนล่ี ะ กาดเมอื งเจยี งใหมม อี ะหยังหนา ผอหนากอยนกั ขนาด
โดยเฉพาะสาวเจยี งใหมฮ างหลีฮา งงามแตๆ ”
“น่มี าคนเดยี วกาเจา ...แลว ..แลว ฟา หอคาํ ไปไหนเหียเจา ” บัวไหลหนั มาถามอา ย
คาํ กอนทีอ่ ายคําจะตอบออกไป คาํ ตอบนนั้ กลับตอบตัวเองเสร็จสรรพ เมอ่ื ฟา หอคาํ เมอื ง
เดินลดั เลาะตามมา
“ไหวสาบาทเจา” บวั ไหลคกุ เขาไหวส าลงทันที
“มอี ะหยงั กนั หือ” ฟา หอคาํ ถามไถดวยอารมณดี ที่จริงอารมณดมี าตัง้ แตเม่อื วาน
ที่ไดยนิ คาํ ลงโทษสายเมือง ยิง่ อากาศยามเชา ของเมอื งเชียงใหมด สู ดใส กท็ ําใหอารมณดู
ดีข้ึนมาก
“กเ็ ตียวจนก๋นั หนอยนึ่งบาดายเจา บมอี ะหยงั เจา ” บวั ไหลตอบออมเสียง
“แลวนีเ่ จานายของเจา เปน อยา งใดพอ ง อยูด ีกนิ หวานอยูกา” ฟาหอคําเมอื งยอง
หว ยสอบถามไปถงึ เจาหญิงคูหม้นั ท่ีถามไถดว ยน้ําเสียงปนรักปนหว งใย
“ก็อยูด ีอยบู าทเจา ”
“อมื ...อั้นก็ฝากความใจถงึ ถึงเจาหญงิ โตยเนอ แลว นบ่ี วั ไหลจะฟง ไปตใ้ี ด หัน
ติ้วซาเหยี ”
“ออ ไปกาดบาทเจา ไปซอื้ ของใจส กั หนอยเจา... อนั้ ขาเจา ขอตวั กอนเนอ เจา
เดียวกาดจะวายไปเหยี กอ น”