Page 27 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>
P. 27
~ ๒๗ ~
นอนฝนถงึ สายเมือง สายเมอื งออกมาพบเจา หญงิ ทัง้ สองเดินเคยี งกันในอุทยาน
แตแลวมอี ะไรบางอยา งฉุดสายเมืองใหหายไปในความมดื เจา หญิงหวีดกรดี รองดว ย
ความตกใจ
นบั เปนความฝน ที่โหดรา ย โหดรายเกนิ ไปสําหรับเจาหญงิ
เชาน้ีอากาศกย็ งั แจมใส อากาศเยน็ สบาย ยามเชาในบริเวณเวยี งแกว ตา งกค็ กึ คกั
และวนุ วายกวา ท่ใี ดในเชยี งใหม เพราะมากคน จึงตองมากความตามไปดวย ยามเชา
เชนนนี้ างในทงั้ หลายกล็ กุ ขน้ึ ออกมาทาํ งานประจาํ ของตวั แตเชา มดื และวนุ วายทีส่ ดุ ก็
เห็นจะเปน บรรดาหองเครอ่ื ง ทตี่ ระเตรยี มอาหารเชาถวายแกเจา เหนอื หวั และบรรดา
เจา นายทกุ ตนทุกองค กลิ่นควันไฟคลุงตลบอบอวล
บัวไหลเดินลัดเลาะมาหองเครือ่ ง ดว ยเหตุผลหลายประการ หนงึ่ ก็มาสั่งเรอ่ื ง
ของกนิ อกี ประการหนง่ึ กเ็ พอ่ื ใหดูเหมาะสมสาํ หรับเดนิ ออกไปยงั นอกเวียงแกว
“บัวไหล วนั น้มี าเพไ ดอ ยางใดนี”่ เสียงคนรองทักบวั ไหล ที่ตอนนนั้ เขาไปยม้ิ
แฉงในครัวแลว
“วนั นจี้ ะขอวานหมเู ออื้ ยๆตังหลายโตยนะเจา พอดวี นั นี้ขาเจา จะออกไปตาง
นอก ขอวานเอากบั ขาวครวั กนิ ไปหือ้ เจา นอยโตยเนอเจา แลวก็ขออยูก ํากับขอหอื้ เจา
หญงิ กินขาวนกั ๆ นะเจา ”
“อื้อ ไดก า แลว มหี ยังแถมกอ ”
“ก็ท่จี ะขอวาน กม็ มี อกอ้ีละเจา แลว เออื้ ยจะเอาอะหยังกอ เดยี วขาเจาก็วาจะ
ลวดแวก าดโตย จะเอาหยงั ก็เอ้นิ บอกมาเนอ เจา ”
จากน้ันก็มเี สยี งสง่ั ของเปน อยางๆ ไป ซง่ึ สวนใหญก เ็ ปน ของกระจกุ กระจกิ
เล็กๆนอยๆของผหู ญิงเปนสว นมาก ซึง่ บวั ไหลกร็ ับปากถว นทัว่ แลวกห็ ว้ิ ตะกรา ออกจาก
ครวั เพ่อื ท่ีออกไปยังตลาดดานนอก
นอนฝนถงึ สายเมือง สายเมอื งออกมาพบเจา หญงิ ทัง้ สองเดินเคยี งกันในอุทยาน
แตแลวมอี ะไรบางอยา งฉุดสายเมืองใหหายไปในความมดื เจา หญิงหวีดกรดี รองดว ย
ความตกใจ
นบั เปนความฝน ที่โหดรา ย โหดรายเกนิ ไปสําหรับเจาหญงิ
เชาน้ีอากาศกย็ งั แจมใส อากาศเยน็ สบาย ยามเชาในบริเวณเวยี งแกว ตา งกค็ กึ คกั
และวนุ วายกวา ท่ใี ดในเชยี งใหม เพราะมากคน จึงตองมากความตามไปดวย ยามเชา
เชนนนี้ างในทงั้ หลายกล็ กุ ขน้ึ ออกมาทาํ งานประจาํ ของตวั แตเชา มดื และวนุ วายทีส่ ดุ ก็
เห็นจะเปน บรรดาหองเครอ่ื ง ทตี่ ระเตรยี มอาหารเชาถวายแกเจา เหนอื หวั และบรรดา
เจา นายทกุ ตนทุกองค กลิ่นควันไฟคลุงตลบอบอวล
บัวไหลเดินลัดเลาะมาหองเครือ่ ง ดว ยเหตุผลหลายประการ หนงึ่ ก็มาสั่งเรอ่ื ง
ของกนิ อกี ประการหนง่ึ กเ็ พอ่ื ใหดูเหมาะสมสาํ หรับเดนิ ออกไปยงั นอกเวียงแกว
“บัวไหล วนั น้มี าเพไ ดอ ยางใดนี”่ เสียงคนรองทักบวั ไหล ที่ตอนนนั้ เขาไปยม้ิ
แฉงในครัวแลว
“วนั นจี้ ะขอวานหมเู ออื้ ยๆตังหลายโตยนะเจา พอดวี นั นี้ขาเจา จะออกไปตาง
นอก ขอวานเอากบั ขาวครวั กนิ ไปหือ้ เจา นอยโตยเนอเจา แลวก็ขออยูก ํากับขอหอื้ เจา
หญงิ กินขาวนกั ๆ นะเจา ”
“อื้อ ไดก า แลว มหี ยังแถมกอ ”
“ก็ท่จี ะขอวาน กม็ มี อกอ้ีละเจา แลว เออื้ ยจะเอาอะหยังกอ เดยี วขาเจาก็วาจะ
ลวดแวก าดโตย จะเอาหยงั ก็เอ้นิ บอกมาเนอ เจา ”
จากน้ันก็มเี สยี งสง่ั ของเปน อยางๆ ไป ซง่ึ สวนใหญก เ็ ปน ของกระจกุ กระจกิ
เล็กๆนอยๆของผหู ญิงเปนสว นมาก ซึง่ บวั ไหลกร็ ับปากถว นทัว่ แลวกห็ ว้ิ ตะกรา ออกจาก
ครวั เพ่อื ท่ีออกไปยังตลาดดานนอก