Page 22 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>

~ ๒๒ ~

“อา วน่ัน มอี ะหยังอยตู างนอกกา” เจา เหนือหวั กลา วดว ยนํา้ เสยี งท่ีเรียบแต
เนน หนกั ผูค นท้ังหลายจงึ พากันเกรงกลวั และเคารพรกั

“หม่นื หนงั สือตางเมืองมาขอเขาเฝา บาทเจา ”
“ปลอยห้อื เขา มา” ดว ยเจา เหนือหัวกร็ อู ยูเตม็ อกวา สายเมอื งน้นั เปน คนดเี พียงใด
มิเชนนั้นคงไมมอบความไวว างใจใหส อนหนงั สือใหกบั ธดิ าเปนแน และหม่ืนหนังสือ
ตางเมอื ง บดิ าของสายเมืองน้นั ก็ทํางานดว ยความจงรักภักดเี สมอมา
“ไหวสาบาทเจา” หม่นื หนงั สือตา งเมือง ตางมือสานสาข้ึนเหนอื เกลา “ขอบาท
เจา จงุ ขุณณายงั ลกู บาวผขู าจม่ิ แดเ ทอะบาทเจา ”
หม่ืนหนังสือตางเมอื งกราบทูลขอใหเจาเหนอื หัวเมตตากรณุ าบุตรชายของตน
ดวยความเปน หว งของพอทมี่ ีตอ ลกู
“เจา หม่ืน... ขาก็ขณุ ณาตอลูกสูเจา ขนาดเหมือนกนั แตบ า นเมือง กย็ อมมีขอื่ มแี ป
จะหอ้ื ผันแผไปบานเมืองกจ็ ะหลจุ ะหลางเหลือน้”ี
“ขอบาทเจา เมตตาจิม่ เตอ ะบาทเจา ”
เม่ือหม่นื หนังสอื ตางเมืองเขา มาขออภัยโทษ ทาํ ใหฟาหอคําเดอื ดดาล อดรนทน
ไมได จงึ ทําการทูลไปอกี วา “บาทเจาจะปลอ ยไปอยางอบ้ี ไ ดนาบาทเจา เมอื งพิงค
เชยี งใหมฤ ๅวาจะบห มนั้ บเทย่ี ง เจาพระญามหากษัตรยิ  หากบอ ยใู นทสั สธรรมสิบ
ประการแลว ฤๅจะอางตวั เกา วา เปน พระญามหากษตั รยิ ไดอย”ู
“ฟายองหว ย บด ีฟง วา อยางอั้นเตอื้ เฮาบชู าความสตั ย บชู าความหม้นั เทยี่ ง ไหน
จะปลอ ยหอ้ื มนั ลวงโดยงายได”
“ถา อยา งอ้นั บาทเจาจะจดั การเร่ืองนีเ้ ยี่ยงใด”
“เจา ก็ถา ผอ ” เปน การตดั สินใจของเจา เหนอื หวั และอาจจะเปนสง่ิ เดียวกบั ทส่ี าย
เมอื งคดิ ไวอยนู ัน่ เอง เจาเหนอื หัว จงึ หนั มากลาวกบั สายเมอื งวา “เมอ่ื เจารับผิด ขากจ็ ะลง
ทัณฑแกฐ านานุโทษแหง เจา ... เอาไปขังคอก ๑ เดือน”
“บาทเจา”