Page 24 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>

~ ๒๔ ~

เออ้ื งขวญั เวยี งพิงค
บทท่ี ๕

แสงเทยี นวับแวมวูไ หวตามแรงลมทีพ่ ัดโชยอยใู นหอง ทําเอามเี งาวูบไหวทขี่ าง
ฝา อากาศยามดึกเย็นเยือก หนาวเหนบ็ รา งแนงนอยกระชับผา ทุมทีห่ มคลมุ ใหกระชบั ตวั
เขา ไว แตมอื กแ็ ตมตวั หนงั สอื ลงบนกระดาษทสี่ ัง่ ซื้อมาจากพอคาหอ ทเ่ี ดินทางมาจากยู
นาน ดว ยกระดาษท่มี ใี นเชยี งใหมไ มไ ดบ างเก็บสะดวกอยา งกระดาษทีม่ าจากเมอื งจนี
ดว ยงานนี้ตอ งเกบ็ ใหมิดชดิ

เขยี นไปสักพกั ก็ขยาํ ท้ิงดว ยไมไ ดด ังใจหวงั พลางท้งิ มือลงดวยความเหนื่อยใจ
และรอ นรน

อากาศภายนอกหนาวเหนบ็ แตภ ายในใจกลบั รอ นรนและเอารอ น
สกั พกั ก็จรดปด อนั ทาํ มาจากกูดปดทใ่ี ชใ นการแตม ขอ ความ ลงบนกระดาษเพอ่ื
แตมความอกี ครง้ั ถอยคาํ แลวถอ ยคาํ เลา ที่บรรจงแตม ลงไปนัน้ เทากับเปนการระบาย
ความอัดอ้นั ตนั ใจ... แตบางทีกไ็ มไดด งั ใจหวงั จึงขยําทงิ้ อกี คราว
เปนอยา งนไี้ มร ูกีค่ รัง้ ตอกี่ครงั้
“เจา นอ ยเจา เขยี นอะหยงั อยเู จา ขา เจาหนั เขยี นแลว ก็ขวาง ขวา งแลวก็เขยี น บหัน
เปน นํา้ แลว สักเต้ือ” บัวไหลถามทัก เนอ่ื งจากไมเขาใจในการกระทาํ ของเจาหญิงของ
หลอนเลย
“เขียน...ดน้ั จดหมายบางอยา ง” เจา หญงิ ตอบ ตอบแลว กแ็ ตม โดยไมเงยหนา มา
มองบวั ไหล ดว ยใจหนงึ่ กจ็ ดจอ กบั ขอ ความท่ีแตม ลงไปน้ัน
คราน้ี แตมไมย าว จรึงวางปด ลงอนั เปนอนั เสร็จส้ิน
“แลวแลว กาเจา น่ี ... ผอ ดุ ยกึ ๆยือๆ อยางอกี้ เ็ ปน คาํ ” บวั ไหลวจิ ารณตาม
ความรสู กึ
“กน็ ี่ละ ตวั หนงั สือโยนเฮา เจา ก็หนาจะเฮยี นไวพองหนา”