Page 291 - Reflections_over_Akamas
P. 291
10 Καθοδήγηση...
...είναι να πιστεύω ότι είμαι σημαντικός.
Η ζωή μου είναι σημαντική. Οι ιδέες
μου είναι σημαντικές. Η διαφορετική
άποψή μου είναι σημαντική. Και, φυσικά, Οι λέξεις είναι σύμβολα. Ισχυρά σύμβολα. Τις αποκαλώ υπουργούς
οι ενέργειές μου είναι σημαντικές. Να Προσωπικής Καλλιέργειας. Οι λέξεις κρατούν μία φυλή ενωμένη.
αισθάνομαι κάτι βαθιά στο μεδούλι μου· Δημιουργούν την αίσθηση τού ανήκειν και της κατανόησης ανάμεσα στους
να νοιάζομαι αρκετά για κάτι και να ανθρώπους και καθορίζουν όρια· δηλώνουν αντιλήψεις, συμπεριφορές
τολμώ να αναλαμβάνω δράση. Δεν είναι και πεποιθήσεις. Εξ ου και θεωρώ τo «ελεύθερη πτώση», τις λέξεις που
ματαιοδοξία, ωστόσο. Είναι ευθύνη. Είναι χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν τον αλεξιπτωτισμό ως ανακριβείς
ευθύνη μου να σώσω τον κόσμο, ένα και υποτιμητικές. Υποδηλούν ότι ο αλεξιπτωτισμός είναι παθητικός, σαν
όνειρο τη φορά. Ο Έλληνας συγγραφέας μια πέτρα που πέφτει ουρανοκατέβατη. Ωστόσο, στην πραγματικότητα,
Νίκος Καζαντζάκης με γυρνάει συχνά δεν στέκεσαι απλώς στην έξοδο του αεροπλάνου, κάνεις ένα άλμα και
στην εσωτερική μου πυξίδα· ένα ήθος που αφήνεις τη βαρύτητα και τον άνεμο να κάνουν τη δουλειά τους. Ακόμη και
αναγνωρίζει τη δύναμή μου «να αγαπώ όταν δεν φοράω wingsuit, εξακολουθώ να πλοηγώ ενεργά. Αυτό κάνω.
την ευθύνη». Πείτε στον εαυτό σας: «Εγώ Πλοηγώ! Εγώ πλοηγώ την κάθοδό μου από τα ουράνια, από χιλιάδες πόδια
θα σώσω τον κόσμο. Εάν δεν το κάνω εγώ, ψηλά στον ουρανό, καθώς ύπουλοι πλευρικοί άνεμοι και αναταράξεις
κανείς δεν θα το κάνει». Μόλις βρείτε αυτή παρασύρουν το σώμα μου μακριά από το σημείο προσγείωσης. Μου
τη δύναμη βοηθάτε και τους άλλους να πήρε αναρίθμητες ώρες να μάθω να κουμαντάρω την ταχύτητα και την
βρουν τη δική τους δύναμη, εντός τους. πορεία μου· τότε, στεκόμουν σε έναν θάλαμο στροβιλοσυμπιεστή και
Η ηγετική ικανότητα δεν είναι καταξίωση, στροβιλιζόμουν προς πάσα κατεύθυνση… Ορίστε! Το είπα! «Να πλοηγώ!».
δεν είναι τίτλος· αλλά νοοτροπία. Οι Αυτή είναι η ευθύνη μου, εκεί ψηλά, ως αεροπόρος. Και εδώ κάτω, είναι
μεγάλοι καθοδηγητές αναθρέφουν δική μου ευθύνη «να πλοηγώ» τη δική μου ζωή και επιχείρηση. Και μου
ακόμη μεγαλύτερους καθοδηγητές, οι αρέσει. Μου εκχωρεί την κυριότητα των αποφάσεών μου. Είναι μία δράση
οποίοι δημιουργούν άξιους διαδόχους. και δεξιοτεχνία της ηγετικής ικανότητας. Αντιδρώ στις καταστάσεις χωρίς
Καλλιεργούν την καινοτομία και εμπνέουν να σπαταλώ χρόνο διαμαρτυρόμενος ή κλαψουρίζοντας για το πόσο άδικη
την προοπτική για εξέλιξη. Επιζητούν την μπορεί να γίνει η ζωή. Αντιθέτως, αντιμετωπίζω την πραγματικότητα
αλλαγή και έχουν την ακεραιότητα να κατά μέτωπο, αξιολογώ, αλλά δεν κρίνω. Αναγνωρίζω τις δεξιότητες που
γίνουν η αλλαγή. Για μένα, για να είναι χρειάζονται και δρω συνειδητά, εύστοχα και με νόημα, λες και η ζωή μου
κάποιος καθοδηγητής, θα πρέπει να και ολάκερος ο κόσμος εξαρτώνται από αυτό. Όταν κάποιος πλοηγεί, δεν
αποτελεί σύμβολο εμπιστοσύνης, τιμής υπάρχουν αναποδιές, μόνο επακόλουθα που δεικνύουν ότι χρειάζεται να
και ακεραιότητας. αναπροσαρμόσει τις ενέργειές του. Κι αυτή είναι μια ζώσα στρατηγική.
Στην περίπτωση που φιλοδοξείτε να γίνετε καθοδηγητές, σπουδαίοι καθοδηγητές,
έχω μερικές εισηγήσεις που ίσως σας φανούν χρήσιμες στο επικό σας ταξίδι σε
αυτή τη ζωή. Να αγαπάτε τους ανθρώπους, να αγαπάτε τη ζωή· καθ’ ολοκληρίαν. Να
φοβάστε αλλά, ακόμη πιο πολύ, να είστε περίεργοι. Να μην κρίνετε. Να αξιολογείτε.
Να είστε υπεύθυνοι. Να γίνετε ο εαυτός σας, αλλά να σκέφτεστε πέραν από τον εαυτό
σας και να πιστεύετε ή, ακόμη καλύτερα, να γνωρίζετε ότι μπορείτε να κάνετε τη
διαφορά· ό,τι και να κάνετε να το κάνετε με όλη σας την ψυχή· στο μέγιστο βαθμό.
Και να αφοσιώνεστε μέχρι τέλους, όποια εμπόδια και να αντιμετωπίζετε στο δρόμο.
293
