Page 292 - Reflections_over_Akamas
P. 292

11 Χαμόγελο…













                                                             ...είναι μία συνειδητή επιλογή να υποδέχεσαι τη ζωή. Καθ’ ολοκληρίαν. Το χαμόγελο
                                                             δεν είναι τόσο αυθόρμητο όσο το γέλιο και, ομολογουμένως, ούτε τόσο συνθλιπτικό
                                                             όσο  η  θλίψη.  Ωστόσο,  αποτελεί  ένα  ασφαλές  καταφύγιο  όπου  η  γαλήνη  και  η
                                                             κατανόηση  γίνονται  το  τίμημα  της  επιλογής  μας.  Και  ενώ  το  γέλιο  αποτελεί  ένα

                                                             φίλαυτο  ξέσπασμα,  το  χαμόγελο  αναφύεται  αυτοσκοπικά·  ωστόσο  καθηλωτικά.
                                                             Υποδηλοί υπόσταση, ευαρέσκεια, αυτοπεποίθηση, φιλική διάθεση. Είναι εμψυχωτικό!
                                                             Στην εποχή μας, όπου η μελαγχολία θεωρείται επιδημία και η νηφαλιότητα ένδειξη
                                                             σοφίας, ένα χαμόγελο διώχνει την κατήφεια, φανερώνει την εφευρετικότητα και μας

                                                             καθησυχάζει ότι τίποτα και κανείς δεν έχει επιρροή επάνω μας εκτός και εάν εμείς το
                                                             επιτρέψουμε.

                                                             Επέζησα, λοιπόν, αλλά πόρρω απέχω από το να σωθώ.

                                                             Σήμερα, όταν ανακαλώ στη μνήμη μου εκείνη την ημέρα, χαμογελώ με
                                                             την ειρωνεία της τύχης να παγιδευτώ στον ίδιο θάμνο που λίγα δεύτερα

                                                             προηγουμένως μού είχε σώσει τη ζωή.

                                                             Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, θα πρέπει να ένιωσα δέος και
                                                             ευγνωμοσύνη για την απίστευτη ικανότητα του οργανισμού μου να παράγει

                                                             τα δικά του πολυχρειαζούμενα οπιοειδή. Αφετέρου δε, τα πάντα έγιναν
                                                             τόσο επιτακτικά που δεν ήμουν βέβαιος τι θα τελείωνε πρώτα: η μπαταρία
                                                             του κινητού μου· το αίμα μου· το φως της μέρας· ή οι αισθήσεις μου.
                                                             Χρειαζόταν να κάνω άμεση ανάταξη στο δεξιό μου ώμο. Η αδρεναλίνη
                                                             πέτυχε τα επώδυνα θαύματά της. Έσπρωξα δυνατά, ακόμη πιο δυνατά,

                                                             ώσπου ένας αβάστακτος κρότος προανήγγειλε τη λύτρωσή μου. Κατόρθωσα
                                                             να γίνω ορατός στην ομάδα διάσωσης. Η κρισιμότητα της κατάστασης είχε
                                                             το πάνω χέρι, ωστόσο εγώ ήμουν αυτός που υποδέχτηκε το πλήρωμα του

                                                             ελικοπτέρου με ένα χαμόγελο.

                                                             Όταν χαμογελάμε σαν να λέμε στον εαυτό μας ότι είναι εντάξει να σκεφτόμαστε, να
                                                             φανταζόμαστε, να εξελισσόμαστε. Είναι μία πρόσκληση να εστιάζουμε όχι στο τι πάει

                                                             στραβά, αλλά στο τι μπορεί να πάει σωστά, τη δεδομένη στιγμή. Ως μία αλχημική
                                                             δύναμη, το χαμόγελο μεταμορφώνει την κακία σε καλοσύνη, την οργή σε κατανόηση,
                                                             το φόβο σε αγάπη. Όπως όταν δεν μπορώ να έχω τον έλεγχο στο τι μου επιφυλάσσει η
                                                             ζωή, αλλά σαφώς έχω τη δύναμη να επιλέξω τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσω

                                                             τις εκάστοτε καταστάσεις και δυσκολίες. Δεν πιστεύω στην επιβολή πολιτικών, αλλά
                                                             πιστεύω  στην  εμφύσηση  φιλοσοφιών·  και  αυτό  μπορεί  να  επιτευχθεί  μέσω  της
                                                             δύναμης ενός και μόνο χαμόγελου.







                  294    Reflections over Akamas
   287   288   289   290   291   292   293   294   295   296   297