Page 154 - ธรรมะบรรยาย2564

อยากจะสวดมนต์ ขอให้มีจิตใจอยากจะทำความดี ขอให้มีจิตใจอยากจะเดินจงกรมร่วมกัน นั่ง

สมาธิร่วมกัน

วันนี้เป็นวันที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน การตรัสรู้ของ

พระพุทธเจ้าก็เพื่อมาโปรดเวไนยสัตว์ ไม่ได้เอาเฉพาะพระองค์ พระองค์เสด็จไปที่ไหนก็เหนื่อย

ยากลำบากเหมือนกัน แต่ว่าเหนื่อยยากลำบาก แม้เขาจะอยู่ที่ไหน ถ้าเขามีเชื้อ เชื้อที่จะได้บรรล ุ

ธรรม พระองค์ก็เสด็จไปโปรด ในตำราไม่ได้บอกว่าพระพุทธเจ้าต้องเหาะไปทุกครั้ง พระองค์เหาะ

ได้ไหม เหาะได้ แต่ทำไมไม่เหาะ เดินไปธรรมดา เดินไป ๆ มีอิทธิฤทธิ์ทำไมไม่แสดง ก็เอาไว้ใช้เป็น

บางครั้ง ใช้บ่อยก็หมดพลังงานไปเปล่า ๆ พระองค์ก็ใช้เป็นบางครั้งบางคราว พระองค์จึงยกย่อง

ิ
“อนุสาสนียปฏิหารย์” คือ แสดงธรรมให้ถึงจุดของจิตคน จุดบอดอยู่ตรงไหน พระองค์เอามาใช้ตรง
ั
นี้ ใช้พลงจิตมาสอนคนให้มันรู้ ให้มันตื่น ให้มันเบิกบานให้ได้ ใช้พลังจิตเหาะเหินเดินอากาศหมด
พลังก่อนจะทำยังไงละ หมดแรงที่จะไปสอนจิตให้คนสว่างไสวได้ เพราะฉะนั้น พระองค์จึงเดินไป

เสด็จเดินเท้าไปธรรมดานี่ ไปอ่านดูตำรา พระอาจารย์ก็อ่านมาอย่างนี้ ทุกครั้งพระพุทธเจ้าไม่ใช่

แสดงปาฏิหาริย์ตลอด ยมกปาฏิหาริย์ก็แสดงเป็นบางครั้ง ทั้ง ๆ ที่พระองค์ก็สามารถทำได้ ทีนี้เรา

ต้องทำความเข้าใจ

เพราะฉะนั้น การที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้ ก็เพื่อต้องการอยากจะรื้อสัตว์และขนสัตว์ให้พ้นจาก

ี
การเวยนว่ายตายเกิด เพราะการเกิดบ่อย ๆ เป็นทุกข์ ทุกข์ในที่นี้หมายถึงการเปลี่ยนแปลง เกิดเป็น
มนุษย์เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย สัตว์นรก มันเวียนว่ายอย่างนี้ เกิดมาได้สามีหล่อ ได้

ภรรยาสวย ได้เงินได้ชื่อเสียงเกียรติยศแล้วก็พลัดพรากก็เศร้าใจ เสียใจอยู่อย่างนี้ บางคนผูกคอตาย

เพราะว่าไม่สมหวังในสิ่งที่ปรารถนา พระพุทธเจ้ารู้อย่างนี้แล้ว โอ้ มันเป็นทุกข์เพราะการยึดนี้เอง ก็

เลยสอนให้คนอย่ายึด รู้จักปล่อยวางเสียบ้าง ทำใจให้ว่าง ๆ บ้าง นี้เป็นคำแนะนำของพระพุทธเจ้า

หรือเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าให้รู้จักปล่อยวาง

การทำสมาธิจะมากรองอารมณ์ หลวงพ่อของเราเป็นคนพูดว่า อารมณ์นี้ไหลเข้าสู่ใจทั้งวันทั้ง

คืน มีทั้งอารมณ์บวกอารมณ์ลบ เมื่อเป็นเช่นนี้ ถ้าเราไม่ทำสมาธิ อารมณ์ลบจะเข้ามาเยอะ พอเยอะ

มันเป็นยังไง มันหงุดหงิด มันเบื่อ มันเซ็ง มันกระวนกระวายใจ มันเครียด นี่คืออารมณ์มันบูด

มาแล้ว มันสะสมเข้ามามากเข้าไป ๆ มันก็เกิดอารมณ์บูด หน้าหงิกหน้างอ หน้าหมั่นไส้ก็ว่าไป มัน

เกิดจากอะไร มันเกิดจากอารมณ์บูดที่เราสะสมเข้าไป เราเก็บมันมากเท่าไหร่ก็เกิดบูดเท่านั้น เกิด

เน่าเท่านั้น มันเสียหายเท่านั้น แล้วเก็บไว้อีกก็บูดอีกสิ เราก็เปลี่ยนอารมณ์มาพุทโธบ้างสิ พุทโธ ๆ

หลวงพ่อก็บอกว่าพุทโธมาก ๆ “ภาวิโต พหุลีกะโต” ท่านว่าอย่างนี้ ท่านก็สอน สอนจนปากฉีกปาก

๑๕๔