Page 7 - bloch1-30-01-2022
P. 7
Fenomeen
Dat de stopzetting van de pâtisserie alsacienne Bloch heel wat commotie teweeg had gebracht,
wisten we wel. Toch hadden we niet verwacht dat het eerste receptenboek van de Gentse
bakkerij zo'n succes zou worden. Nu onze vingers en armen getraind zijn van al dat kneden en
zoveel lekkers ook onze smaakpapillen wakker heeft geschud, zijn we na het succes van deel 1
klaar voor een tweede lading Bloch.
Iedereen die ooit in Gent studeerde, woonde of winkelde, kon er niet aan weerstaan. Pas
seerde je de Veldstraat, dan lokte de verleidelijke geur van ovenvers brood, specerijen en
zoetigheid je naar binnen. Het fenomeen 'Bloch' stond in Gent, maar ook ver daarbuiten, syno
niem voor zoete verwennerij. Nadat op zaterdag 29 maart 2008 het allerlaatste broodje over
de toonbank ging, bleef het cliënteel dan ook verweesd achter. Ongeloof, spijt en weemoed
vulden de straten. "Een stukje cultureel erfgoed verdwijnt" of "Dit is een verarming voor de
stad Gent" waren vaakgehoorde reacties.
Het duurde dan ook niet lang of de vraag naar recepten kwam. Zo ontstond het idee om een tri
logie te ontwikkelen die bol staat van unieke, authentieke en heerlijke recepten van de bakkerij
van weleer. Het eerste deel bevatte voornamelijk basisrecepten. Uit deel twee zal je voldoende
inspiratie kunnen putten voor de feestdagen, want deze keer ligt de nadruk op feesten en speci
ale gelegenheden, van Valentijn tot Sinterklaas.
Ook dit keer werkten chef Stefan Elias, Jacques Bloch en zijn zoon François Bloch enthousiast
mee aan de samenstelling van het boek.
Stefan Elias: "Wat ons uniek maakt, is dat de ingrediënten in de winkel zo makkelijk te vinden
zijn. Dat maakt het ook zo uitnodigend om aan de slag te gaan, want we willen allemaal wel
opnieuw die geur opsnuiven die vroeger zo herkenbaar in de Veldstraat hing."
Stefan Elias werkte bijna twintig jaar lang bij Bloch. Hij leerde er de stiel van onder meer Robert
Vermeire en Henri Eggermont, die meer dan veertig jaar meewerkten in de ondergrondse
bakkerij. Met vallen en opstaan evolueerde hij mee en werd hij een onmisbare schakel in de
Blochfamilie. De liefde voor het vak en de begeestering kreeg hij mee van Jacques. Dat merkje
duidelijk als je de twee ziet werken, proeven en discussiëren over de temperatuur van de oven of
de krokantheid van een koekje.