Page 8 - bloch1-30-01-2022
P. 8
Geschiedenis
Het verhaal van Bloch valt in se niet te vervatten in één pagina. Het is er een met een lach en een
traan. Het is een levendige getuigenis van een familie met een ongelooflijke wilskracht en trots.
De joodse Benjamin Bloch werd geboren in de Franse Elzas. Hij leerde de Duitse Sophie Loeb
kennen. Zijn molenaarsverleden voedde zijn werklust en zo startte het koppel samen bakkerijen
op in Brussel, Antwerpen en Luik. In 1898 vond Benjamin de weg naar Gent. Op 30 april 1899
openden ze er hun 'Boulangerie Viennoise', met succes.
In 1905 breidde Sophie Loeb de zaak uit met een tearoom en na de Eerste Wereldoorlog doopte
Benjamin de bakkerij om tot pâtisserie Alsacienne. Schoonzoon Rodolphe nam na het overlijden
van Benjamin in 1922 de bakkerij over. In 1933 kreeg de gevel een facelift door architect Maurice
Fétu. Tot daar verliep alles heel vlot. Toen naderde de Tweede Wereldoorlog. Rodolphe en zijn
echtgenote Alice beslisten na een tip van hogerhand om in mei 1940 te vluchten naar New York.
Hun kinderen Jacques en Nicole beleefden er de tijd van hun leven. Ze gingen er naar school en
Jacques studeerde er voor scheikundig ingenieur.
Sophie Loeb besliste met haar dochter de winkel in Gent open te houden. Het draaide jammer
genoeg niet uit zoals ze verwacht had en in januari 1943 werd ze opgepakt en gedeporteerd. Ze
zou nooit terugkeren van Auschwitz. Ook Jacques' tante en oom ondergingen hetzelfde lot. Een
neef belandde in Buchenwald, maar overleefde de opsluiting.
In 1958 nam Jacques met zijn vrouw Christiane Anciaux en zijn zus Nicole de zaak over. Na de
oorlog bloeide de zaak als nooit tevoren. Jacques was bovendien heel dankbaar om in een open
stad als Gent te kunnen wonen, want de naweeën van de oorlog hadden pijnlijke wonden na
gelaten in de familie. Toch stelden Gent en zijn inwoners zich tolerant en 'open minded' op. Ook
allochtonen, zoals Ahmed Goremek, werden er voor het eerst in de winkel aan het werk gezet.
Dankjewel
Bloch heeft duidelijk heel wat clichés doorbroken en mentale drempels verlaagd in de zoektocht
naar geluk bij de klanten. Dit boek wil daar ook een herinnering aan zijn. De familieband is een
veilige haven waar je naartoe keert in vreugde en verdriet. Daarom hebben we dit keer de focus
gelegd op specifieke gelegenheden en feesten: van een verrassingsbrood, een taart voor Pasen
tot een krokante, kruidige klaaspop of een marsepeinen varkentje voor Sinterklaas... Elke gele
genheid wordt een dankbaar en smakelijk feest met de recepten die Jacques en Stefan opnieuw
prijsgeven.
Jacques wil met dit boek bovendien een warm eerbetoon brengen en een welgemeende dank
jewel zeggen aan zijn overleden
vrouw Christiane en aan alle
medewerkers onder wie Omer
Vermeire en zijn zoon Robert,
die 48 jaar trouw in dienst bleef
en steeds spreekwoordelijk de
rolstok zwaaide. Ook Henri
Eggermont, Julien De Poorter,
Michiel Devriendt, Angèle Reyns
en vele anderen betrekt Jacques
graag in zijn hulde.