Page 82 - Grade 10 cornice

कोभिडको समय थियो, कोभिडले सारा थिशिलाई प्रिाथित पारेको थियो । हाम्ो देशसहहत धेरै देशहरू लकडाउनमा
थिए । यो सबैका लाथि एक कठिन समय थियो । कसैको चिन्े असपतालमा थिए िने कसैको मानचसक राम्ो थिएन ।
सबैथतर कोभिडको समािार मात्र सुननन्थयो । राहुल र उसको पररिार घरबाट बाहहर ननहसकन पाइराखेका थिएनन् । उसका

बुिा र आमाको घरमा झिडा िइराख्थयो । घरमा बसदा बसदा झिडा बढन िालयो । एक त अनलाइन कक्ा र कोभिडको
े
डरले उसलाई पहहलयै तनाि िइराखेको थियो, बुिा र आमाले झिडा िदादा उसको सोचने शचति पनन कम ियो । ‘क
िरू ूँ ? कता जाऊ ूँ ? कसलाई िनुूँ ?!’ जसतो राहुललाई लाथिरहेको थियो ।

े
एक पलट झिडा हूँदा उसको बुिाले उसको आमालाई बेसरी नपटे । यसतो कोभिडको बेला क िरू ूँ असपताल कसरी लिूूँ
ु
िनी राहुल अातुर िइराखेको थियो । कोभिडको समािार सुनेर र घरको हसिथत हेरेर राहुलको मनभित्र एक प्रकारको डर
बसयो । राहुललाई यो डरले थबसतारै खादै िए । जथत सोि बदलन प्रयास िरे नन उसको सोिाइ कोभिडको िनदा र आफनो
ूँ
र आफनो आमाको सुरक्ािनदा बाहहर िएन । हरेक ददन उसको बुिाले उसको आमामाथि हात िलाउन िालनुियो ।
अब राहुललाई कोभिडिनदा धेरै उसको आमाको सुरक्ाबारे चिनता हुन िालयो । उसको आमाको जीउिरर घाउहरू देखदा
राहुललाई दु:ख लागयो र असह् य महसुस िर ् यो । बुिा अपमानजनक िएकाले र आमाको चिचयाहट सुन्ुपरेकाले राहुलको
मानचसक सिास्थय थबसतारै थबथरिरहेको थियो ।

जसले िदादा उसको पढाइमा नन असर पररराखेको थियो, उसलाई राथत सुतन िाह्ो िइराखेको थियो, कक्ामा धयान ददन
े
िाह्ो िइराखेको थियो र िृहकायदा िनदा पनन िाह्ो िइराखेको थियो । आफना बुिालाई रोकन नसककाले राहुल ददनका ददन
ु
आमालाई क िरी बिाऊ ूँ िन्े सोच्थयो । एक ददन आफना आमालाई धेरै पीडामा देखेपहि उसले आमासूँि करा िनने
े
ननरदाय िर ् यो । “आमा यसरी िएन । तपाईँले हरेक ददन बुिाको नपटाइ सहनु पररराखेको ि । मैले हजुरलाई मदत पनन
ै
िनदा पाएको िन । अब त कसैलाई मदत मागन कोसीस िरू ूँ न,” राहुलले अनुरोध िर ् यो । आमाले जिाफ ददनुियो, “ियो
बाबु, लकडाउनले िदादा र तनािले बुिाको वयिहारमा बदलाि आएको हो । यो सबै सहकएपहि उनको वयिहार पहहला
े
जसतै हुनि । कही मदत मागनु पददैन ।” “कहहले सहकनि त यो आमा ? फरर कोभिडको दोस्ो लहर आउन लाथिसकयो ।
े
दा
ु
तपाईँले मलाई थिशिास िनुदापि । म तपाईँलाई बुिाबाट बिाउने ि ।” राहुलले यो िनेपहि आमा मान्ुियो ।
आमा राहुलसूँि सहमत िएपहि राहुल धेरै खुसी ियो । उसले आफना हिमेकीहरूकहा िएर मदत मागयो, सािीहरूलाई
ूँ
मदत मागयो र आफना पररिारका अरू सदसयहरूसूँि मदत मागयो । राहुल र उसको आमालाई मदत िनदा सबैजना तयार िए
। समसया थबसतारै समाधान हूँदै ियो र राहुलको मानचसक सिास्थय पनन सुधाररदै ियो । उसको बुिालाई प्रहरीले समातयो
ु
र मनोिैज्ाननक चिहकतसककहा लगयो । यसरी उनीहरू एक अपमानजनक घरबाट सुरक्क्त िए । हहंसा सहनुिएन, बोलन
ूँ
चसकनुपि । कहहलयै पनन नथबसदानुहोस् हक कही थिषातिबाट हहूँडनु एक साहसी करा हो । राहुल र उसकी आमाजसतै हामी
ु
े
दा
पनन आिशयकता पदादा मदत मागन डराउन हुूँदैन ।
(नेपालमा घरेलु हहंसाका घटनाहरू हदनका हदन बनढरहेका िन् । थि.सं. २०२० देखख थि.सं. २०२१ को सुरुिातसमममा
घरेलु हहंसाका १७६ ओटा घटनाहरूको ररपोटदा दतादा िररएका िन् ।)

- सुहाननका सिानपत