Page 85 - Grade 10 cornice
P. 85

ु
            देशकयो सुरक्ाका लातग लडदचै अमर भए ।” उसले ्यो करा पत्ाउन समकनन् । भिकार सत्र वरकाकी अवस्ामा उसले आफनयो
            सबचै पररवार गुमाइन् ।


                                                                    े
            आफनयो संरक्क, आफनयो दाजु गुमेकयो आघातमा उसलाई रात ढललसककयो पत्यो नचै भएन । घर पुगनासा् उसले आफनयो
                                               ु
            लयोगनेलाई सब करा भम्छिन् । तर सबचै करा सुने पशचात् पनन उसकयो भावमा कही पररवतकान नदेखदा नननालाई अझचै
                          ु
                                                                               े
            बढी चयोट पर ् ्यो । दु:खित ननना आफनयो कयोठामा जान लागेकी बेला उसले आफनयो गालामा कही चवासस भएकयो महसुस
                                                                                       े
            गररन् । उसकी अम्तम र एक मात्र भएकयो पररवार, आफनयो श्ीमानले पनन, दाजुकयो मृत्ु भएकयो ्ाहा पाउिँदा पाउिँदचै पनन
            नढला घर आएकयो ननहुमा उसलाई ्पपड हाने । ्स कराले उसलाई अझ सारचै दु:िी बनाई । त्सपमछि उनी रिँदचै आफनचै घर
                                                       ु
            पछिानड रहेकयो आफनयो दाइकयो चचहानततरबाट घरमा मछिदाका उसकयो श्ीमानलाई झन् असहनी् भएकयो त््यो । उनी धेरचैजसयो
            सम् आफनयो मृत दाइकयो चचहानचसतचै करा गददै तबताउिँत्न् । तारामा मरेका मा्छिहरू जा्छिन् भ्दचै ऊ जमहले पनन रातभर
                                           ु
                                                                            े
            त्हीिँ बमस्न् ।

                 िँ
            “त्हा मात्बाट हजुरले पृथवी देखन स्नुह्छि ?”
                                               ु
            ्यो करा भने उसकयो श्ीमानलाई असा््चै मन पददैनथ्यो । ररसकयो झोँकमा आई उसले नननालाई त्स चचहानसिँगचै खजउिँदचै
                 ु
            गानडदद्छि भनेर ध्की ददए । नननाकयो शारीररक त्ा मानचसक अमस्रताका कारण कही नसयोची ‘ह्छि’ भनी । उसकयो
                                                                                  े
                    ु
                                                                                             ु
                                                                                         चै
                                                                                                        े
            ्सतयो जवाफ सुनेपमछि आफनयो ररसकयो झोँकमा नननालाई एउटा कनफनमा खजउिँदचै हाली उसक दाइकयो चचहान छिउमा
                                                     िँ
            गानडददए । धेरचै ददन तबते पशचात् पनन नननाले त्हाबाट उम्कने प्र्ास भने गररनन् ।
            “कसतयो लाग्यो त पृथवी ?”


            “त्यो पृथवी हयो र दादा ? कसतयो राम्यो हचै ?”


            “हयो त नन !”


                                                                                                    ृ
                                                                                               - संसकतत प्रधान
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90