Page 14 - Tuğba Zengin

Masayı toparlayıp bulaşıkları makinaya koydum. Lavaboya geçip

temizlendikten sonra hemen odama yöneldim. Kalem kutumu,

kitabımı ve defterlerimi hazırladım.

Derse girme saatim gelmişti. Bilgisayarımı masaya koydum ve

güç düğmesine bastım. Kitap ve defterlerimi hazırladım. Kısa bir süre

sonra ders başladı. Öğretmenimi güzelce dinliyordum. Ders

anlatılırken birden elektrikler kesiliverdi. O anda hem çok

endişelenmiştim hem de çok şaşırmıştım. Elektrik kesildiği için

elbette internet bağlantım gitmişti. Hemen bir çözüm düşündüm.

Telefonumun internetinden derse girmeye çalışmıştım. Beş dakika

gibi kısa bir süre sonra yeniden derse bağlanabildim. Tam bu sırada

telefonun şarjının bittiğini görmüştüm. O an çok korkmuştum.
Çünkü annemin bana sinirli bir şekilde:

“Neden derse girmedin?!” diye sormasından telaşlanıyordum.

Öğretmenime durumu anlattım, o da bunu fark ettiğini söyledi,

sözleri beni çok sakinleştirmişti. Telefonumun şarjı derslere

izlememe yetti. Ama dersler bittiğinde elektrik geri geliverdi.

Telefonumu hemen şarja taktım. Bu sırada alışverişe çıkan annem

de eve dönmüştü. Odama girdiğinde ona yaşadıklarımı anlattım.

Annem:

“Ben sana bu konularda yalan söylemediğin sürece kızmam.”
Dedi.

“Tamam anne.” Derken çok mutlu hissetmiştim. Zaten anneme

hiçbir zaman yalan söylemezdim. Çünkü bunu yaparsam yalanımı

başka birinden duyabilir ve buna çok üzülürdü. Yalan söylemenin

kötü bir davranış olduğunu ondan öğrenmiştim, telefonumun

şarjının dolu olmasına mutlaka dikkat etmem gerektiğini de…

14