Page 26 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 26

๒๐


                              ี
               เตียน เป็นระเบยบสวยงาม ราวกับผู้หนึ่งผู้ใดมาตกแต่งไว้ และไม่ผิดอะไรกับสวนมะม่วงของพระราชา
               มหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ในเมืองมนุษย์โดยแท  ้



                                     ั้
                      และนอกไปกว่านน ทั่วกิ่งใบมะม่วงทุกต้น กําลังสะพรั่งด้วยผลอันสุกงอม แต่ละลูกมีขนาดเท่า
               ฟ๎กแฟงแตงไทยของเรา และส่งกลิ่นหอมน่ากินมากทีเดียว


                      ในฉับพลันที่ยมบาลพระเถระไปถึงนั่นเอง ก็มีสัตว์นรกกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้ามาทางเบื้องหน้า ด้วย

               กิริยาท่าทางที่เต็มไปด้วยความตื่นเตนยินดี รายกับมันวิ่งเข้ามาเห็นปุา ยิ่งกว่านั้น พวกเขายิ่งส่งเสียง
                                                 ้
               เจี๊ยวจ๊าวมาแต่ไกล



                      "สบายแล้ว พวกเรา ที่นี่เป็นสวนมะม่วงดังที่คดไว้จริงๆ แหม! มันกว้างใหญ่ร่มรนเหลือเกิน และ
                                                              ิ
                                                                                             ื่
               โอ! ต้นมะม่วงเหล่านี้กําลังมีลูกสุกงอมเสียด้วยสิ คราวนี้ต้องฟาดให้หมดทั้งสอนเลย มาพวกเราเร็ว

               เข้า"



                      และโดยไม่ยอมปล่อยเวลาให้ผ่านไป พวกมันต่างพากันปีนปุายขึ้นตนมะม่วงหมายเขย่าผล ให้
                                                                                  ้
               หล่นร่วงลงมา จะได้เก็บกินให้สมใจ และสมกับความหิวกระหาย ที่กําลังทวีความรุนแรงหนักขนอยู่ใน
                                                                                                     ึ้
               ขณะน  ี้



                             ั
                      แต่ยังมิทนที่จะได้ถึงคาคบ ก็บังเกิดมีลมพัดแรงขึ้นอย่างกําหนด หมายไม่ได้ว่ามาจากทิศทางใด
               มันพัดมาต้องใบมะม่วงทั้งหลายให้ร่วงหล่นลงมา กลับกลายเป็นหอกดาบอันคมกล้า พุ่งลงมาเสียบ

               หน้าเสียบหลังสัตว์นรกพวกนั้นอย่างรวดเร็ว ราวกับห่าฝน



                       ยังผลให้พวกมันหกคะเมนลงมาสู่ภาคพื้น พร้อมทั้งส่งเสียงร้องลั่น ด้วยความเจ็บปวด ตัวไหนท ี่

               ยังไม่ขาดใจ พอทรงกายลุกขึ้นได ก็พยายามตะเกียกตะกายหนีอย่างสุดแรง บางตัวที่ยังมีแรงมากกว่า
                                             ้
               เพื่อนหน่อย ก็ร้องตะโกนมาบอกพรรคพวก ซึ่งอยู่เบองหลังว่า "หนีเร็ว พวกเรา ไอ้ใบมะม่วงน
                                                                                                     ี่
                                                               ื้
               กลายเป็นหอกดาบเล่นงานเราเสียแล้ว เร็วหนีเร็ว"


                      ปากตะโกนพลาง เท้าจ้ําอ้าวกลับไปตามทางที่เข้ามา หมายจะให้พ้นจากสวนมะม่วงอุบาทว์น     ี้

               โดยเร็วที่สุด ฝุายพรรคพวกผู้อยู่เบื้องหลังที่ยังไม่ได้สติสตัง พอได้ยินเช่นนั้น ก็รีบถลันลุกพรวดพราด

               วิ่งตามมา บางตัวแม้จะแขนขาดด้วนไป เพราะหอกดาบแล่นมาต้อง แต่ก็ยังพยายามยันกายวิ่งมาด้วย
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31