Page 24 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 24
๑๘
เพราะถึงแม้วิธีเหล่านี้จะทําให้มันตายวายชีวาไป ก็ยังดีกว่าอยู่แบบเสวยทุกขเวทนาอย่างแสน
สาหัสเช่นน ี้
็
ในช่วงเวลาที่เตมไปด้วยอาการสั่นสะท้านหวาดกลัวของสัตว์นรกพวกนั้น ดูเหมือนจะไม่มีสัตว์
นรกตัวใด ที่ไม่นึกวิงวอนขอความเมตตาจากพระผู้เป็นเจ้า บนสวรรค์ ตลอดจนกระทั่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุก
อย่างในสากลโลก จงช่วยดลบันดาลอย่าให้เหล่าผู้คุมใช้วิธีสามสลบนี้กับตน ยังไงๆก็ขอให้ใช้อย่างอื่น
เถอะ แม้ว่ามันจะหนักหนายิ่งกว่านี้สักเพียงใด
อนิจจา! เหล่าสัตว์นรกผู้น่าสงสาร บางทีการวิงวอนขอความเมตตา จากพระผู้เป็นเจ้า และสิ่ง
ศักดิ์สิทธิ์ของสัตว์นรกเหล่านั้น จะช่วยพวกมันได้จริงก็เป็นได และเป็นได้ยิ่งกว่าที่วิงวอนขอนนอีก-มัน
้
ั้
ช่างเป็นความปรานีที่เอิบอาบซาบซ่านใจ อย่างไม่นึกไม่ฝ๎นอะไรเชนนน
ั้
่
ดูเหมือนว่าความเจ็บปวดรวดร้าว อันเนื่องมาแต่การถูกเหล่าผู้คุมเข้าไปห้ามทุบตีเมื่อครู่น ี้
ตลอดจนกระทั่งอาการสั่นสะท้าน หวาดกลัวทั้งหลายจะเหือดหายไปราวกับปลิดทิ้ง เหล่าสัตว์นรกท ี่
หมอบราบคาบแก้ว ณ ทนั้นต่างโดดผลุงลอยขึ้นด้วยความปีติยินดีในทันใด
ี่
เมื่อได้ยินเสียงยมบาลร้องสั่งลูกน้องขึ้นว่า "พอ-พอทีเถอะไม่ต้องทุบตีอะไรพวกนี้อีก แค่นี้มันก็
แสนสาหัสพอแล้ว ไป-ไปจัดสํารับกับข้าวมาให้พวกมันกินใหม่ดีกว่า"
"ไชโย ขอให้ท่านยมบาล เจ้านายของเราจงเจริญ" ปากคอทกําลังระริก แสนเต็มตื้นด้วยความ
ี่
ี
ปีติยินดของสัตว์นรกเปล่งเสียงไชโยโห่ร้องขนพร้อมกัน
ึ้
ก่อนที่กังวานเสียงของยมบาลจะขาดห้วงลง และแล้วพวกมันก็พากันกรูเข้ามาหมายจะกราบ
่
กราน แสดงความซาบซึ้งดีใจครั้งนี้อย่างที่สุด แต "ไม่ต้องเข้ามาหรอก พวกแกนั่งลงตามเดิมดีกว่า"
ยมบาลโบกมือห้ามเสียก่อน "เดี๋ยวพวกนน ก็จะยกสํารับกับข้าวมาให้กิน และหวังว่ายังไงเสียคราวน ี้
ั้
คงจะไม่เกิดการตะลุมบอนกันอย่างเมื่อกี้เป็นแน่"
ึ้
"ไม่เกิดแน่ขอรับ พวกข้าพเจ้าขอรับรอง" พวกสัตว์นรกร้องตอบขนพร้อมกันอย่างทันควัน "เออ!
ดีมาก" ยมบาลตอบในที่สุด
ในช่วงเวลาต่อมานั้นเอง สํารับกับข้าวชุดใหม่โอชารสที่กําลังส่งกลิ่นหอมกรุ่นฟุูง ไม่แพ้ชุดก่อนก็
ถูกนํามาตั้งไว้เป็นที่เรียบร้อยตามคําสั่งของยมบาลทุกประการ และเมื่อได้รับอนุญาตแล้ว เหล่าสัตว์
