Page 23 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 23

๑๗


                                                 ื
                      ฉับพลันทันใดที่ถูกพาไต่ขนไปยนอยู่หน้าศาลาหลังนั้น พระมาลัยก็เหลือบไปเห็นมีถาดอาหาร
                                            ึ้
               อันโอชารส ส่งกลิ่นหอมฟุูง ตั้งเรียงรายอยู่เต็มตามความกว้างขวางและโอ่โถงของมัน



                                                                               ้
                      ซึ่งอาหารเหล่านี้จัดไว้สําหรับใคร ไม่สามารถจะทราบหรือเดาไดถูก และชั่วขณะที่เต็มไปด้วย
               ความแปลกใจสงสัย ของพระเถระนั่นเอง ก็มีสัตว์นรกรูปร่างผอมโซฝูงหนึ่ง วิ่งกรูกันเข้ามาในศาลานั้น
               โดยไม่ทราบว่ามาจากทิศทางใด และสัตว์พวกนั้นต่างพากันตรงเข้าหาสํารับกับข้าว ที่ตั้งเรียงรายอยู่


               นั้น ตัวไหนที่ล้าหลังมาไม่ทัน ต้องใช้วิธียื้อแย่งจากเพื่อน ปราศจากความเกรงอกเกรงใจใดๆทั้งสิ้น


                       ฝุายตวที่ถูกแย่งก็พยายามต่อสู้ปูองกัน มิให้ถ้วยชามอาหารซึ่งตน กําลังกินอยู่อย่างเอร็ดอร่อย
                           ั
                                                                                 ุ
               นั้นหลุดลอยไปจากมือเป็นการใหญ่ แต่ยิ่งต่อสู้ปูองกันเท่าใด เหมือนยิ่งย อ้ายตัวนักแย่งยิ่งรุกหนักขึ้น
               เอาไปเอามาเกิดศึกชิงอาหาร สัตว์นรกเหล่านั้นต่างแย่งถ้วยชามขนขว้างปา และโผนเข้าทุบต่อยเตะต    ี
                                                                           ึ้
               กันอุตลุด



                      ฝุายยมบาลเมื่อเห็นเหตุการณ์รุนแรงเชนนน ก็ส่งให้ผู้คุมเข้าห้ามปรามอย่างทันควัน
                                                        ่
                                                            ั้
                                                             ั้
                                                                ั
                      หลังจากหวดแส้และประเคนฆ้อนเหล็กตัวนนตวนี้อยู่ชั่วขณะ ศึกชิงอาหารก็สงบราบคาบลงด้วย
               การลงไปหมอบราบคาบแก้ว เป็นแถว อยู่กับภาคพื้นของเหล่าสัตว์นรกผู้อดโซ ทั้งสองมือที่ยกขึ้นพนก

               ศีรษะและเนื้อตัวของพวกมัน ตกอยู่ในอาการสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวต่อโทษทัณฑ์ที่จะได้รับ

               เพราะความผิดครั้งนี้ เป็นที่สุด



                      กล่าวกันว่า กฎหมายในเมืองนรกนั้น มีการลงโทษสัตว์นรกอย่างหนึ่ง สําหรับความผิดที่บังอาจ

               ไปก่อขึ้น ซึ่งอาจจะเป็นการลักขโมย แย่งชิงวิ่งราวข้าวของกัน หรือทะเลาะวิวาทต่อตีกัน ไม่ว่าหนัก

               หรือเบา น้อยหรือมาก นอกเหนือไปจากโทษทัณฑ์ที่จะพึงได้รับจากผลกรรมแล้ว



                      นั่นก็คือ วิธีที่พวกผู้คุมจับมามัดแล้วใช้ฆ้อนเหล็กทุบตี จนกระทั่งทนเจ็บปวดทรมานไม่ไหว สลบ

               ไปแล้วเอาน้ํารดให้ฟื้นคืนมา และกระหน่ําตีต่อไปจนสลบไปอีก


                      ทําอย่างนี้ถึงสามครั้ง ฟื้นสาม-สลบสาม เรียกกันว่า  "สามสลบ"  ถูกแล้ว อันวิธีสามสลบนี้ เหล่า

               สัตว์นรกต่างเขดขยาด หวาดกลัวกันเหลือเกิน บางรายถึงบอกว่า ถ้าจะให้เปลี่ยนเอาอย่างอื่นที่หนัก
                             ็
                         ี้
                            ่
                                                                      ี
               หนากว่าน เชนกรอกน้ําทองแดง หรือเข้าเครื่องบด มันยินดทีเดียว
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28