Page 13 - 50 คำถาม เกี่ยวกับการอนุญาโตตุลาการ
P. 13

9



               5. ค ำชี้ขำดข้อพิพำทหมำยเลขแดงที่ น.1-น.2/2560

               ประเด็นข้อพิพำท  :  1. สินค้ำที่ผู้คัดค้ำนขำยให้ผู้เรียกร้องมีควำมช ำรุดบกพร่องหรือไม่
                                   2. ผู้คัดค้ำนใช้สิทธิไม่สุจริต อันเป็นเหตุให้ผู้คัดค้ำนไม่มีอ ำนำจฟ้องในคดีหมำยเลขด ำที่
               1449/2558 หรือไม่

                                  3. ผู้เรียกร้องมีสิทธิยึดหน่วงและหักกลบลบหนี้ค่ำสินค้ำหรือไม่ เพียงใด
                                   4. ผู้เรียกร้องผิดนัดช ำระหนี้ตำมสัญญำแก่ผู้คัดค้ำนหรือไม่
                                   5. ค่ำเสียหำยมีหรือไม่ เพียงใด

                              คู่พิพำทน ำสืบพยำนแล้วข้อเท็จจริงเบื้องต้นรับฟังได้ว่ำ เมื่อประมาณเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2556
               ผู้เรียกร้องได้ว่าจ้างผู้คัดค้านผลิตชิ้นงานพลาสติกหลายชนิด เพื่อใช้เป็นส่วนหนึ่งในการประกอบชิ้นงานของ
               เครื่องซักผ้า  โดยลูกจ้างของผู้คัดค้านได้ท าค าเสนอขอคิดราคาค่าจ้างผลิตชิ้นงาน และรายงานให้ผู้คัดค้านทราบชิ้นงานที่
               ผู้คัดค้านผลิตรวมถึงชิ้นงานที่พิพาทกันในข้อพิพาทนี้ ผู้คัดค้านได้ผลิตชิ้นงานและมอบให้ผู้เรียกร้องเป็นงวดๆ ตั้งแต่
               เดือนพฤษภาคม 2556 ถึงเดือนมกราคม 2558 ผู้เรียกร้องได้ช าระค่าจ้างให้ผู้คัดค้านเป็นงวด ๆ ไปเรียบร้อยแล้วจนถึง
               เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2558 ประมาณกลางเดือนธันวาคม พ.ศ. 2557 ลูกค้าของผู้เรียกร้องตรวจพบว่าชิ้นงานที่ผู้คัดค้าน
               ผลิตนั้นไม่ได้มาตรฐานตามที่ตกลงไว้และเกิดการแตกร้าวในอุณหภูมิที่ต่ า ผู้เรียกร้องได้น าปัญหาดังกล่าวไปปรึกษาลูกจ้าง

               ผู้คัดค้านทั้งสอง โดยลูกจ้างของผู้คัดค้านยอมรับว่ามีการเปลี่ยนวัตถุดิบในการผลิตงานทั้งสี่ชนิดดังกล่าวให้ต่ ากว่า
               มาตรฐานที่ตกลงกันไว้

               ค ำวินิจฉัยชี้ขำด
                              ผู้คัดค้านใช้สิทธิไม่สุจริตอันเป็นเหตุให้ ผู้คัดค้านไม่มีอ านาจฟ้อง หรือไม่
                              ตามประเด็นนี้ ข้อเท็จจริงสรุปความได้ว่า ผู้คัดค้านได้ผลิตชิ้นส่วนเครื่องซักผ้าส่งมอบให้แก่

               ผู้เรียกร้องตามค าสั่งซื้อและได้วางบิลแจ้งหนี้แก่ผู้เรียกร้องแล้ว ผู้เรียกร้องนัดช าระเงินค่าสินค้าแก่ผู้คัดค้าน เมื่อถึงก าหนด
               นัด ผู้เรียกร้องไม่ยอมช าระ ผู้คัดค้านจึงฟ้องคดีนี้ต่อศาลจังหวัดชลบุรี เห็นว่าการกระท าดังกล่าวเป็นการกล่าวหาว่า
               ผู้เรียกร้องไม่ช าระหนี้อันเป็นการโต้แย้งสิทธิของผู้คัดค้านที่ควรจะได้รับช าระหนี้ตามจ านวนดังกล่าว เป็นกรณีมีข้อโต้แย้ง
               เกี่ยวกับสิทธิของผู้คัดค้านตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 55 จึงเป็นการใช้สิทธิโดยสุจริตและมี
               อ านาจฟ้องคดี ได้
                              ประเด็นที่จะวินิจฉัยต่อไปมีว่า สินค้าที่ผู้คัดค้านขายให้แก่ผู้เรียกร้อง มีความช ารุดบกพร่องหรือไม่
               ข้อเท็จจริงที่คู่พิพาทน าสืบสรุปความได้ว่า ชิ้นส่วนที่ซื้อขายและพิพาทกันมีอยู่สี่รายการ ทั้งสี่รายการดังกล่าว มีข้อตกลงว่า

               ต้องใช้วัตถุดิบอันเป็นเงื่อนไขส าคัญที่ผู้เรียกร้องก าหนดให้ใช้มาใช้ผลิตชิ้นงานทั้ง 4 ชนิด สารดังกล่าวมีราคาแพง ปัญหาที่
               จะพิจารณามีว่า วัตถุดิบที่น ามาประกอบชิ้นส่วนทั้งสี่ชนิด ผู้คัดค้านใช้สารเกรดเดียวกันหรือไม่
               เห็นว่าพฤติการณ์ตามขั้นตอนประกอบเอกสารที่พรรณนามา ตั้งแต่ผู้เรียกร้องได้รับแจ้งว่าสินค้าพิพาทมีข้อบกพร่อง พยาน
               และคณะได้เข้าตรวจสอบ พิสูจน์คุณภาพสินค้าและค ารับสารภาพของผู้คัดค้านที่ 2 ซึ่งแต่ละขั้นตอนสอดคล้องต้องกัน
               ให้เชื่อได้ว่า ผู้คัดค้านใช้วัตถุดิบพลาสติกเกรด ซึ่งมีคุณภาพต่ า ผลิตสินค้าที่พิพาทไม่ตรงกับที่ตกลงไว้กับ
               ผู้เรียกร้องจริง
                              ประเด็นที่จะวินิจฉัยต่อไปมีว่า ผู้เรียกร้องมีสิทธิยึดหน่วงและหักกลบลบหนี้ค่าสินค้าหรือไม่ เพียงใด
               ตามประเด็นนี้ คณะอนุญาโตตุลาการได้วินิจฉัยมาแล้ว ว่า ชิ้นส่วนพิพาทที่ชนิดที่ผู้คัดค้านผลิตส่งให้ผู้เรียกร้องใช้วัตถุ
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18