Page 46 - 50 คำถาม เกี่ยวกับการอนุญาโตตุลาการ
P. 46
42
ในระยะเวลาที่ล่าช้าจนเป็นเหตุได้ว่าจะไม่สามารถท างานให้แล้วเสร็จภายในก าหนดตามสัญญาได้ แต่เมื่อตามข้อเท็จจริง
ผู้เรียกร้องได้เข้ามาด าเนินงาน แม้จะไม่ได้เข้ามาตามวันเวลาที่ก าหนดในสัญญาก็ตาม แต่ผู้เรียกร้องได้เข้ามาปฏิบัติงาน
ขุดลอกในพื้นที่ตามสัญญาในระยะเวลาต่อมา จนเมื่อวันที่ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๘ ผู้เรียกร้องได้ท าหนังสือส่งมอบงาน
ทั้งสัญญา (งานงวดที่ ๑ ถึง งานงวดที่ ๔) และให้ผู้คัดค้านช าระค่าจ้างตามสัญญาว่าจ้าง แม้ผู้คัดค้านได้พิจารณา
ตรวจงานจ้างแล้วเห็นว่าปริมาณดินขุดที่ผู้เรียกร้องด าเนินงานขุดลอกแหล่งน้ า ไม่เป็นตามข้อสัญญาที่ก าหนด โดยมีบันทึก
รายงานของผู้ควบคุมงานของผู้คัดค้านถึงการด าเนินงานขุดลอกของผู้เรียกร้องยังขาดปริมาณดินขุดที่ไม่ได้เป็นไปตาม
สัญญาก็ตาม แม้ผู้เรียกร้องไม่ได้เริ่มลงมือท างานตามก าหนดเวลาที่ก าหนดไว้ก็ตาม แต่ต่อมาผู้เรียกร้องก็ได้เข้ามาท างาน
ตามที่รับจ้างและได้ท างานตามที่ผู้เรียกร้องอ้างเสร็จเรียบร้อยตามสัญญาก่อนก าหนดระเวลาตามสัญญาอีกด้วย
จึงวินิจฉัยว่า กรณีจึงมิใช่การผิดสัญญาที่จะบอกเลิกสัญญาด้วยเหตุที่ผู้เรียกร้องมิได้ลงมือท างานภายในก าหนดเวลา
ดังนั้นประเด็นผู้คัดค้านมีสิทธิเลิกสัญญาหรือไม่ คณะอนุญาโตตุลาการวินิจฉัยว่า ผู้คัดค้านไม่มีสิทธิเลิก
สัญญา
ปัญหาวินิจฉัยประเด็นที่ ๔ ผู้เรียกร้องมีสิทธิเรียกร้องค่างานที่ท าไปหรือไม่ เพียงใด
ตามที่คณะอนุญาโตตุลาการวินิจฉัยว่าผู้เรียกร้องไม่ผิดสัญญาที่พิพาท และผู้คัดค้านไม่มีสิทธิเลิกสัญญา
ดังนั้น ส าหรับสิทธิเรียกร้องค่างานที่ท าไปของผู้เรียกร้องคณะอนุญาโตตุลาการวินิจฉัยให้ผู้คัดค้านต้องรับผิดต่อผู้เรียกร้อง
อันเป็นค่าจ้างตามที่ก าหนดไว้ในสัญญา ส่วนที่ผู้เรียกร้องขอให้ผู้คัดค้านช าระดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี
ของจ านวนเงินดังกล่าว นับแต่วันที่ผู้เรียกร้องส่งมอบงาน วันที่ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๘ ถึงวันเสนอข้อพิพาท และจากวัน
ข้อพิพาทเป็นต้นไป จนกว่าผู้คัดค้านจะช าระเสร็จสิ้นแก่ผู้เรียกร้องนั้น เห็นว่า ผู้คัดค้านยังไม่ผิดนัดในวันที่ผู้เรียกร้อง
ส่งมอบงาน จนถึงวันเสนอข้อพิพาท และในระหว่างการด าเนินการพิจารณาของอนุญาโตตุลาการ เพราะ
ผู้คัดค้านเป็นส่วนราชการที่ต้องท าการตรวจสอบว่าผู้เรียกร้องได้มีการช าระหนี้ถูกต้องตามสัญญาที่ว่าจ้างหรือไม่ เป็นการ
ปฏิบัติตามอ านาจหน้าที่ตามกฎหมายโดยสุจริต จนต้องมีการเสนอข้อพิพาทต่อสถาบันอนุญาโตตุลาการ กรณีจึงไม่อาจ
ถือได้ว่าผู้คัดค้านตกเป็นผู้ผิดนัดช าระหนี้ในระยะเวลาดังกล่าว วินิจฉัยให้ผู้คัดค้านต้องรับผิดชดใช้ดอกเบี้ยแก่ผู้เรียกร้อง
นับแต่วันที่มีค าชี้ขาดเป็นต้นไป
อาศัยเหตุดังวินิจฉัยข้างต้นคณะอนุญาโตตุลาการจึงมีค าชี้ขาดให้ ผู้คัดค้านรับผิดช าระค่าจ้าง
ตามที่ก าหนดไว้ในสัญญา พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปี ของต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันที่ค าชี้ขาดเป็นต้นไปจนกว่า
จะช าระให้แก่ผู้เรียกร้อง
แหล่งที่มำ
ข้อพิพำทหมำยเลขด ำที่ 84/2559
หลักกฎหมำยที่เกี่ยวข้อง : ประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์ มำตรำ 224
ประมวลกฎหมำยวิธีพิจำรณำควำมแพ่งมำตรำ ๑๗๒ วรรคสอง
คณะอนุญำโตตุลำกำร : ศำสตรำจำรย์ ดร. ดำรำพร ถิระวัฒน์
ศำสตรำจำรย์ ดร. สหธน รัตนไพจิตร
นำยนิธินันท์ สุขวงศ์
ผู้ย่อ : อัยละดำ เสน่ห์วงศ์
