Page 48 - 50 คำถาม เกี่ยวกับการอนุญาโตตุลาการ
P. 48

44



               เมื่อบริษัท ส. จ ากัด กับผู้คัดค้านได้ร่วมกันท าข้อตกลงโอนงานรักษาความปลอดภัยตามสัญญาระหว่างกันให้แก่ผู้เรียกร้อง
               ผู้เรียกร้องจึงรับโอนสิทธิและหน้าที่ ผู้เรียกร้องได้เข้ารับหน้าที่บริการรักษาความปลอดภัย และได้จัดส่งพนักงาน
               รักษาความปลอดภัย รวมทั้ง นายม. , นายส. , นายช., นายบ. ,นายสัง และนายน. ไปปฏิบัติงานที่โรงแรมของผู้คัดค้าน
               ต่อมาบุคคลทั้งหกดังกล่าวได้ยื่นหนังสือขอลาออกจากงานต่อผู้เรียกร้อง โดยมีผลวันที่ ๒๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ ผู้เรียกร้อง
               ได้ปฏิบัติงานที่รับจ้างบริการกับผู้คัดค้านจนครบก าหนดตามสัญญาและไม่มีการต่อสัญญาว่าจ้างบริการรักษา
               ความปลอดภัยแต่อย่างใด ผู้เรียกร้องได้ยุติการปฏิบัติงานและถอนก าลังพนักงานรักษาความปลอดภัยออกจากสถานที่
               ของผู้คัดค้าน เมื่อวันที่ ๒๘ เมษายน ๒๕๕๙ ผู้เรียกร้องได้ตรวจสอบพบว่าลูกจ้างของผู้เรียกร้องทั้งหกรายดังกล่าว

               ยังท างานให้กับผู้คัดค้าน ตามทางน าสืบของฝ่ายผู้คัดค้าน ได้ความว่า ผู้คัดค้านได้ตกลงว่าจ้างผู้เรียกร้องให้ด าเนินการ
               ด้านรักษาความปลอดภัย เมื่อสัญญาว่าจ้างสิ้นสุดแล้ว ผู้คัดค้านไม่ต่อระยะเวลาว่าจ้างให้กับผู้เรียกร้องและผู้คัดค้าน
               ได้ตกลงว่าจ้างบริษัท ซ. ให้ด าเนินการด้านรักษาความปลอดภัย โดยผู้คัดค้านมีการช าระค่าจ้างให้กับบริษัท ซ. จ ากัด
               ก าหนดให้ผู้รับจ้างเป็นผู้จัดหาพนักงานรักษาความปลอดภัยมาปฏิบัติหน้าที่ที่โรงแรมผู้ว่าจ้าง ภายหลังท าสัญญา
               ว่าจ้างแล้ว บริษัท ซ. จ ากัด ได้โอนสิทธิตามสัญญาจ้างให้กับบริษัท ร. เมื่อวันที่ ๑ มีนาคม ๒๕๕๙ นายม. , นายส. , นายช.,
               นายบ. ,นายสัง และนายน. ได้สมัครงานกับบริษัท ร. จ ากัด ผู้รับจ้าง บริษัท ร. จ ากัด ผู้รับจ้างจึงได้จัดส่งบุคคลดังกล่าว
               ทั้ง ๖ คน ไปปฏิบัติหน้าที่พนักงานรักษาความปลอดภัยประจ าสถานที่ของผู้คัดค้าน โดยได้รับเงินเดือนจากบริษัท ร.
               ผู้รับจ้าง อนุญาโตตุลาการเห็นว่าตามสัญญาจ้างพิพาท PART 4 - CLIENT S OBLIGATIONS ซึ่งเป็นข้อตกลงที่ห้าม

               ผู้คัดค้านตกลงหรือท าการว่าจ้างลูกจ้างของผู้เรียกร้องที่ได้ลาออกงานไปไม่เกินหกเดือน ตามข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่า ผู้คัดค้าน
               ได้ท าสัญญาว่าจ้างบริษัท ร. จ ากัด ให้ด าเนินการดูแลด้านความปลอดภัย บริษัท ร. ผู้รับจ้างได้จัดส่งพนักงานรักษา
               ความปลอดภัย รวมถึงอดีตพนักงานรักษาความปลอดภัยและได้ลาออกจากงานกับผู้เรียกร้อง และได้มาสมัครงานกับ
               บริษัท ร. จ ากัด ผู้รับจ้าง เข้าท าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้กับผู้คัดค้านตามสัญญาจ้าง ดังนั้น การที่บุคคลทั้งหกราย
               เข้าท าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ที่โรงแรมของผู้คัดค้านจึงมิได้เกิดขึ้นจากการที่ผู้คัดค้านตกลงหรือว่าจ้างบุคคล

               ดังกล่าวทั้งหกมาปฏิบัติหน้าที่พนักงานรักษาความปลอดภัยให้กับผู้คัดค้านแต่อย่างใด แต่เกิดจากการที่บริษัท ร. ผู้รับจ้าง
               เป็นผู้จัดส่งบุคคลทั้งหกดังกล่าวให้มาปฏิบัติหน้าที่พนักงานรักษาความปลอดภัยตามสัญญาว่าจ้าง ผู้คัดค้านจึงมิใช่ผู้ปฏิบัติ
               ผิดสัญญาพิพาท PART 4 Section 1 ผู้คัดค้านจึงไม่ต้องรับผิดช าระค่าปรับตามข้อเรียกร้อง
                              ประเด็นข้อพิพำทที่ ๓ ผู้เรียกร้องยื่นค ำเสนอขอพิพำทเป็นกำรละเมิดต่อผู้คัดค้ำนหรือไม่
               และผู้เรียกร้องต้องรับผิดช ำระค่ำเสียหำยหรือไม่ เพียงใด อนุญาโตตุลาการรับฟังได้ว่าผู้เรียกร้องตรวจสอบพบว่า มีอดีต
               ลูกจ้างต าแหน่งพนักงานรักษาความปลอดภัยของผู้เรียกร้องที่ยื่นหนังสือขอลาออกประกอบด้วย นายม. , นายส. , นายช.,

               นายบ ,นายสัง และนายน.จ านวน ๖ คน ยังคงไปปฏิบัติหน้าที่พนักงานรักษาความปลอดภัยให้กับผู้เรียกร้องต่อเนื่อง
               หลังจากที่สัญญาจ้างรักษาความปลอดภัยระหว่างผู้เรียกร้องกับผู้คัดค้านสิ้นสุดลงซึ่งถือว่าเป็นกรณีข้อพิพาทตามสัญญา
               PART 4 Section 1 เกิดขึ้นแล้ว ผู้เรียกร้องจึงยื่นค าร้องขอประนอมข้อพิพาทต่อ THAC (Thailand Arbitration Center)
               เพื่อขอประนอมข้อพิพาทตามสัญญาแต่ผู้คัดค้านมิได้เข้าร่วมเจรจาประนอมข้อพิพาทเช่นกัน การที่ผู้เรียกร้องใช้สิทธิยื่น

               ค าเสนอข้อพิพาทเรื่องนี้ จึงเป็นการใช้สิทธิตามล าดับตามขั้นตอนแห่งสัญญาแล้วอนุญาโตตุลาการเห็นว่าเป็นการใช้สิทธิ
               ตามข้อสัญญาโดยสุจริต การยื่นค าเสนอข้อพิพาทเรื่องนี้จึงไม่เป็นการละเมิดต่อผู้คัดค้าน ผู้เรียกร้องจึงไม่ต้องรับผิดตาม
               ข้อเรียกร้องแย้ง
                              อาศัยข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายข้างต้น จึงมีค าชี้ขาดให้ยกค าเสนอข้อพิพาท และยกข้อเรียกร้องแย้งเสียทั้งสิ้น
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53